الان پشمونم و حس می کنم شان و منزلتم اومده پایین؟ ابدا! احترامم سر جاشه و بارها خانواده همسرم گفتن مشخص بود که چشم و دل سیری و مادی نیستی.
از دیگران حرف شنیدم؟ خیلی خیلی خیلی زیاد! برادرام و همسراشون به شدت تحقیرم کردن گفتن مطلقه ها از تو ارزششون برای شوهراشون بیشتره. زندایی و زن عمو و بقیه هم بماند که همه اش می گفتن هیچ رسم و رسومی برات به جا نیاوردن! دختر مفت گیرشون اومد و اینجور حرفای صد من یه غاز!
ولی من اگه صد بار دیگه هم بگردم عقب بازم درگیر رسم و رسوم نمیشم. الان زمونه سختیه. اوضاع اقتصادی واقعا کمرشکن شده. همین که توی هر مناسبتی همسرتون ابراز علاقه و احترام بکنه و با یه کادوی هرچند ساده نشون بده که یادتون بوده و براتون وقت گذاشته کلی ارزشمنده.
اولین های زندگیمون خیلی شیرینن! مثل اولین یلدا، اولین عید. بهتره با رسومات دست و پاگیر و گرون و پرهزینه واسه خودمون سختش نکنیم.
این تجربه من بود و لزوما نمیشه برای بقیه تجویزش کرد ولی فقط خواستم تجربه ام رو به اشتراک بذارم.