۴ ساله صبح چه ساعت ۸ باشه چه ساعت ۱۲ وقتی خونه مادرشوهرم باشیم سفره صبحونه برام پهن میکنه و جمع میکنه
ولی هیچوقت از ذهنم نمیره ک فردای عروسی وقتی از خواب بیدار شدم توی سفره چند تیکه نون خشک بود و هیچکی بهم صبحونه نداد منم تازه اومده بودم تو اون خونه روم نمیشد چیزی بردارم
نفهمیدم
اوووف
کینه هارو بریز دور
اینهمه خوبی در مقابل یک بدی واقعا نمی ارزه ب فراموشی؟؟؟
بذار پای اینکه اونا هم از مراسم و عروسی پسرشون خسته شده بودن و وقت نکرده برات صبونه اماده کنه
عوضش الان ک وظیفش نیس داره اینکارو برات میکنه
شاید منتظر بود صبحانه عروسی رو مامانت بیارع
نمه
ولی معمولا صبحانه عروس با مادرعروسه
عزیزم فردای عروسی باید مادر عروس صبحانه بیاره واسش
منم اوایل خیلی حرص میخوردم سر کاراشون دیدم دارم خودمو از بین نیبرم اعصابم زندگیم ارامشم قلبم سیاه شده بود
میرفتم خونشون انگار روز مرگم بود...
کنار گذاشتم با خودم کار کردم فراموش کردم حتی دیگه نمیخوام یاداوری بشه اون کارا
گذشتم و الان ارامش دارم
برای ارامش خودت باید فراموش کنی
