بخاطر یه داستانی کهمعلوم نیست راسته یا دروغ و اصلا معلوم نیست ربطش به ما چیه، نه به فرهنگمون ربط داره، نه به کشورمون، نه به رسوممون، نه به پیروان ادیان داخل کشور، نه به باورهامون، و ننه.باباهامون حتی اسمشم نشنیدن، تا میتونیم رابطههامون با شریک عاطفی یا همسرمونو، چون خرسی که برای منه خرسگنده گرفته، یذره اینجوریه، یا یذره اونجوریه، رو به گند بکشیم و بعدش بیایم تاپیک نکونال بذاریم که نمیدونم چرا ولم کرده، چرا بلاکم کرده، چرا جوابمو نمیده، چرا ال، چرا بل، بعضیام بیان زیرش بنویسن عزیزم تو لایق بهترینایی، اون لیاقت تو رو نداشته، یا بعضیای دیگه هم بیان تنها راهکار عاقلانشونو بدن و بگن طلاق بگیر برو باشگاه، به خودت برس، موهاتو رنگ کن😂
پس تو ولنتاینی که با گوشت و پوست و استخون ما ایرانیای آریایی عجین شده، برای زهر و تلخ و کوفت کردن زندگی به خودمون و اطرافیانمون، نهایت سعی و کوشش خودمونو بکار بگیریم و از هیچ تلاشی فروگذار نکنیم