سلام من ۲۴سالمه و متاهل هستم دوسال ازدواج کردم و یه دختر خوشگل۶ماه دارم و شکر خدا همسر خوب و عاقل و بافکری دارم و زندگیم شیرینه ...تو تایپیک قبلی گفتم که همسرم خصوصیات خوب زیادی داره اما هیچ زندگی کامل نیس...اولین نصیحت هیچ وقت هیچوقت هیچوقت با خانواده همسر زندگی نکنید حتی به قیمت تن دادن به غربت چون اگه حتی بهترین ادم ها هم باشن بازم دخالت هست...هیچوقت با خانواده همسر درد و دل نکنید و رازتون رو بهشون نگید چون دیگه راز نیس بلکه آتو...هیچوقت تو پول گرفتن از همسرتون در حق خودتون کم لطفی نکنید چون همسرتون دیگه عادت میکنه به قناعت شما و فک میکنه شما همیشه بی نیاز هستید...هیچوقت با خانواده خودتون یا همسرتون معامله نکنید چون محاله که بعدا یه چیزی ازش در نیاد...هیچوقت مسائل خانوادتون رو حتی به همسرتون هم نگید آدم واسه هرچیزی حریم خصوصی داشته باشه خیلی بهتره...هیچوقت اگه بدترین اتفاق هم افتاد با خانواده همسر دهن به دهن نشید و واسه خودتون ارزش قائل باشید چون خیلی از مردا دنبال انتقام گرفتن هستن و حتی دیدم تو اتفاقی مشابه همین مرده هم به تلافی رفته با خانواده زنش دعوا راه انداخته و کار به جاهای باریک کشیده شده...هیچوقت اگه یه شخص ۱۰بار هم خونت اومده باشه با تعارف سرکوچه ای خونش نرید واسه شخصیتتون ارزش قائل باشید چون شما واسه اون شخص تایم گذاشتید و بهش احترامکامل نشون دادید ولی اون با یه تعارف مث وا چرا یه سر نمیزنی بهمون فقط داره الکی نشون میده دوست داره بری خونش در. صورتی که هیچ هم خوشش نمیاد اگه خوشش میمومد خیلی قشنگ دعوت میکرد نه تعارف این دوتا فرقشون زمین تا اسمونه..هیچوقت به همسرتون توهین نکنید یا حتی تو شوخی باهاش از کلمات نامناسب استفاده نکنید چون بعدا همونا رو تو بحث یا دعوا به بدترین شکل تحویل میگرید...خونه مادر شوهر ادای کوزت رو در نیارید و خودتون رو مهمون حساب کنید تا طرف بفهمه تو مهمونی نه میزبان و رفت و آمد به خونه مادرشوهر هم کم و محدود به قول پدرم که میگه اینقدر برو که صاحب خونه جلو پات بلند شه نه هرروز...تو هیچ کدوم از مسائل خانواده شوهر که به تو مربوط نیس دخالت نکن تا تو کارت دخالت نکنن
حق
متاهلم وباشما هم عقیده
👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻 بسیار عالی ممنونم گلدختر
من هم از همون اوایل به نامزدم میگفتم آدمی نیستم که همیشه درحال رفت و آمد باشم به خونتون
همه چی به اندازه
و یه چیز دیگه
همونجور که هیچوقت مادرشوهر عینه مادر آدم نمیشه داماد هم عینه پسر آدم نمیشه
پس داماد و تو کارایی که بهش مربوط نیس دخالت ندید
حد و حدود که شخصیت رو می‌سازه حالا یا شخصیت یه فرد یا شخصیت زندگیش رو چون زندگی هم شخصیت داره اینو میگم چون با دیدن زندگی بعضی افراد به حدی به وجد اومدم که به خودم گفتم هم خودشون با شخصیت هستن هم زندگیشون
1- هیچوقت هیچوقت شوهرتون رو به صورت صد در صدی قبول نداشته باشید و اعتماد نکنید .حداقل یک درصد احتمال خطا بدید و براش آماده باشید .
2- حتما حتما حتما حتما برای خودتون یه سرمایه داشته باشید (خونه یا مغازه یا ماشین یا زمین یا ...به اسمتون باشه ).اگه طلا زیاد دارید مقداریش رو استفاده کنید و بقیه رو بصورت ملک یا سرمایه دربیارید ...و یا حداقل در جایی مخفی کنید که فقط خودتون بهش دسترسی داشته باشید .
3- اولویت اول تو زندگیتون خودتون باشید بعد همسرتون و بعد فرزند و پدر و مادرتون
4- هیچوقت برای بچه داری و خونه داری و شغلتون سلامتیتون رو به خطر نندازید ..شما تا وقتی سالم هستید همه ازتون راضی هستن(اونم شاید ) .کافیه مریض بشید ..حتی بچه هاتون هم تا یه مدت محدود نهایت شما رو با رضایت بپذیرن .
مطالب زیاده ....بعدا دوباره میام مینویسم .
تشکررررررر و ممنون
اما سخت گیرانه بود
و روابط ادم ها را بر اساس قانون و مقرارت سخت نمینویسند
اینکه ادم نباید با تو فامیل معامله نباید بکنه را حتمااااا حتما دوستان گوش دهید
حتی اگر گدایی هم کردید
و نداشتید با خانواده های همدیگر معامله نکنید
ببین حرفت را قبول دارم
اما جامعه شناسان و حقو ق دانان قوانین را می نویسیند که همه سهم برابری از عدالت و صلح و ارامش و امنیت بیشترری داشته باشند
تا در شرایط مساوی زندگی کنند
اما قوانین خانه بین مرد و زن و بچه ها و خانواده اصلا قانون پذیر نیست
مثلا من رفته باشم با همسر و بچه ها دریا
بعدش حواسم من نبود اب داره بچه را می بره
به حکم قانون عقل می گه تو که شنا بلد نیستی
تو نرو
چون دوتا غرق میشید
اماااااااا ایا دلت میاد بچه ات را که داره غرق میشه رها کنی
این مثال از من نیست
از بهترین کتابها این مثال برات اوردم
نظام خانواده براساس مودت ،عشق و علاقه هست و قوانین نقش کم دارند
بله قبول دارم من خودم حقوق خوندم و به عنوان همکاری و یادگرفتن چندتا پرونده رو هم همکاری کردم با یکی از اقوام که وکیل این کاملا درست شرایط عشق و محبت واسه همسر نه خانواده همسر...من نمیگم باهاشون قطع رابطه میگم رابطه حد و حدود مثال حضرت علی بود که مشت خاک رو برداشت به قول ایشون که آدم والا مقامی بودن نه زیاد خسیس باش چه تو خرج و مخارج چه روابط(مثلا اصلا رفت و آمد نکنی و نزاری هم همسرت بره و بیاد یا اونجایی مث مجسمه باشی و هیچی نگی و این چیزا) که مردم ازت بدشون بیاد نه ولخرج چه تو مخارج چه روابط(منظور رفت و آمد خیلی زیاد راحت بودن خیلی زیاد گفتن همه چی)چون که به نظرم انسانی به اوج میرسه که اولا خدا رو بشناسه دوما حد خودشو
