وقت سپری کردن دونفره با دوستام رو به وقت گذرونی های دسته جمعی ترجیح میدم.
وقتی با همه دوستام به اندازه کافی تک به تک وقت گذروندم و صمیمیتمون زیاد شد اونوقت راحت تر باهاشون می تونم گروهی بگردم
انرژی پایین تری برای گردش و تفریح با بقیه دارم. یعنی اگه امروز با دوستام برم بیرون. فردا رو باید تنها بمونم تا خودمو شارژ کنم.
ظرفیت پایین تری برای تعداد دوست هام دارم. وقتی این ظرفیت تکمیل باشه، اتوماتیک دیگه هیچ تمایلی ندارم دوست جدید پیدا کنم. بقیه همه می شن اشنا