پشیمونم زن دوم شدم ، کاش هیچ وقت.... 😔😔😔😔

زنبیل رنگ و رو رفته رو به روی زمین گذاشتم و چادرم رو کمی جلو کشیدم...کاسه ماست رو تو دستم جا به جا کردم و راه افتادم...بچه های کوچه با دیدنم بازیشون رو متوقف کردن و به پای کجم نگاه کردن...پای دردناکم رو به روی زمین میکشیدم تا زودتر از جلو چشمهاشون دور بشم..

در چوبی خونه رو با پام هول دادم و به داخل رفتم...نجمه با دیدنم آتش گردون رو به روی زمین انداخت و به سمتم اومد... چادر رو از سرم برداشتم و گفتم:

-چرا زغالها رو زمین گذاشتی ؟باز میخوای صدای آقا رو در بیاری؟

‌نجمه روبروم ایستاد و گفت:

-عمه اقا احمد اینجا بود!

با تعجب گفتم:

-باز چی میگفت؟

نجمه انگشتش رو تو کاسه ماست کرد و گفت :

-‌همون حرفهای همیشگی ...ولی اینبار با یک قواره چادر اومد...

کاسه رو به عقب بردم و گفتم:

-‌دست نزن!چادر واسه چی؟

نجمه انگشت ماستیش رو تو دهنش کرد و گفت:

-واسه مادر چادر اورده...از اون چادر گرونها...از اونها که زنها تو فیلمها سرشون میکنن و پز میدن!

نفس عمیقی از ته دل کشیدم و به آشپزخونه رفتم...

تخم مرغ ها و نونها رو زیر سبد حصیری گذاشتم و به نجمه که جلوی در آشپزخونه ایستاده بود گفتم:

-آقا هم بود؟

نجمه گره روسریش رو باز و بسته کرد و گفت:

-نه...مگه جرات داره جلو آقا بیاد!

صدای مادر رو از تو ایوان میشنیدم باز دوباره از خوبی های احمد و خانواده اش برای آقام تعریف میکرد...دلم تحمل تعریف و تمجیدهای مادرم رو نداشت،به حیاط رفتم...مادرم با دیدن من حرفش رو قورت داد و به آقام گفت:

-اقا ،میگم زود نبود خلعتی آوردن؟

آقام دود قلیون رو به بیرون داد و گفت:

-این که خلعتی نیست...این رو آوردن تا جلوی در دهن من و تو رو ببندن!

مادرم به سمت من برگشت و گفت:

-واسه این شب جمعه این چادر رو واسم ببر...میخوام سر کنم!

به ستون ایوان تکیه دادم و گفتم:

-‌مگه این شب جمعه چه خبره؟

مادرم پارچه چادری رو تا کرد و گفت:

-‌خواستگاریه!احمد اقا و عمه هاش قراره بیان ...

جلوی آقام نشستم و گفتم:

-‌آره آقا؟مادر راست میگه؟مگه شما نگفتین به احمد و فک و فامیلش اجازه اومدن نمیدید...پس چی شد؟

آقام دود قلیون رو تو صورتم داد و گفت:

-میگی چیکار کنم؟ندیدی چطور جلو دهنم رو بستن؟

به چادر اشاره کردم و گفتم:

-واسه یک تیکه پارچه اجازه اومدن دادین؟

مادرم به صورتش زد و اشاره کرد بلند بشم...

از جلوی آقام بلند شدم و گفتم:

-نمیدونم درد پام رو تحمل کنم یا عذابی که شما بهم میدین؟!من احمد رو نمیخوام...من از احمد و تیر و طایفه اش متنفرم،اگه میخوایید ذره ذره آبم کنید ،باشه زنش میشم ولی بدونید دیگه دخترتون نیستم .

اقام استغفرالهی گفت و از جایش بلند شد.دامنم رو بالا کشیدم و گفتم:

-واسه این بدریخت وبد قواره باید زن کسی چون احمد بشم ...

‌‌مادرم دامنم رو به پایین کشید و گفت:

-حیا کن دختر.از من خجالت نمیکشی از آقات خجالت بکش.

مرسی عزیزم لطف کردی🌷

آقام ستون رو گرفت و گفت:

-به خدا اگه من یک موی تنم به این وصلت راضی باشه،ولی میگین با حرف مردم چیکار کنم ؟من روزی صدتا حرف از این و اون میشنوم و به روی خودم نمیارم ولی تا کی باید سرم رو جلوشون کج کنم‌؟هان؟

مادرم ازپام یک نیشگون گرفت تا ساکت باشم.به سمت اشپزخونه حرکت کردم و گفتم:

-همش حرف مردم .حرف مردم.این مردم چیکار به من و زندگیم دارن؟

تربچه ای از تو سبزی خوردن جدا کردم و به نجمه گفتم:

-یک لیوان دوغ بریز.

مادرم سبزی رو ازجلوم برداشت و گفت:

-صد دفعه گفتم چیزی از سبزی جدانکنید .زشته ‌،بده!

فرداشوهر میکنید قوم شوهرتون من رو تف و لعنت میکنن که چرا چیزی بهتون یاد ندادم!

نجمه چشمکی بهم زد و گفت:

-مادر کسی به شریفه واسه این چیزها حرفی نمیزنه!

مادرم اخمهایش رو تو هم کرد و گفت:

-چطور؟!

نجمه تکه نونی تو دهنش گذاشت و گفت:

-با وجود طلعت کسی جرات نمیکنه با شریفه سر یک سفره بشینه!

حرف به ظاهر ساده نجمه حقیقت داشت...با وجود طلعت کسی جرات نمیکرد با من نشست و برخواست کنه.

مادرم با پشت قاشقش به دست نجمه زد و گفت:

بسه ..همین مونده تو واسه من نظر بدی.

اقام سرفه ساختگی کرد و به نجمه گفت:

-دختر تو چرا انقدر حرف میزنی؟این فک تو با چی میچرخه؟!

نجمه با بغض به من نگاه کرد و از سر سفره بلند شد...

دلم به حال خواهر کوچکم سوخت.

به مادرم نگاه کردم و گفتم:

-به این بیچاره چیکار داری؟این که همه حرفهاش از من و شما درست تره!

اقام نجمه رو صدا زد و گفت:

-برکت خدا رو زمین پهنه و تو قهر میکنی و میری؟بیا شامت رو تموم کن.

دیگه هیچی از گلوم پایین نمیرفت...تو دلم احمد و عمه هاش رو نفرین میکردم تا دلم کمی سبک بشه.

روی ایوان رختخواب ها رو پهن کردم تا موقع خواب خنک بشن...

مادرم سینی هندوانه رو جلوی اقام گذاشت و گفت:

-اقا؟میگم خواهرها و برادرهامم دعوت کنم؟باز دلخوری پیش نیاد!!!

آقام چاقو رو تو سینه هندوانه کرد و گفت:

-هنوز که خبری نیست...بزار احمد و خانواده اش بیان حرفهاشون رو بزنن ،اگه دیدیم همه چی روبراهه اون وقت خبرشون میکنیم!!!

نجمه آتش گردون رو متوقف کرد و گفت:

-مادر یک قواره چادر بدجور چشمت رو گرفته ها!قبلا سایه عمه احمد رو با تیر میزدی!!!

از حرف نجمه دست از کار کشیدم و رو تشک پهن شده نشستم!

مادرم لنگ دمپاییش رو به سمت نجمه پرت کرد و گفت:

-ای لال بشی تو دختر که زبونت عین مار نیش داره!!!

به آقام نگاه کردم و هر دو به زیر خنده زدیم...اقام به نجمه نگاه کرد و گفت:

-اگه کریم تو رو بخواهد دو دستی تو رو بهش میدم ...گمون نکنم واسه تو جز کریم خواهان دیگه ای باشه!!!

از حرف آقام رو تشک دراز کشیدم و بلند بلند خندیدم...

کریم پسر اوستا باقر بود...دیوانه ای مجنون صفت که عاشق کل دخترهای محل بود!!!

نجمه از خنده من و آقام شیر شد و گفت:

-‌ادم زن کریم بشه ولی زن مرد زن دار نشه!!!

مادرم تکه ای هندوانه به دهنش گذاشت و گفت:

-دختر حیا کن ...تو رو چه به این حرفها...بسه دیگه زغالها خاکستر شد...بیارش...

دلم نمیخواست پشت سر اقام حرف و حدیثی باشه...به هر سمت که میچرخیدم شرمندگی اقام و مادرم رو میدیدم...دلم میخواست خوشحالشون کنم اما خوشحالی اونها عذاب من بود...فکر کردن به مرد زن داری چون احمد خواب رو از چشمهام ربوده بود...