از نظر منم خود خاهیه. این طفلک به خاست پدر و مادرش اومده به این دنیا. و الان در بحرانی ترین و حساس ترین سن ممکن قرار داره. وظیفه هر پدر و مادریه که تا 18 سالگی مواظب روان فرزندشون باشن.
لاقل مادرش صیغه شه. اگه واقعا نمیتونه نیازشو کنترل کنه.
نه اینکه دست اون مردک رو بگیره بیاره توی خونه جلو پسر نوجونش.
اخی عزیزم من داداش نداشتم پسرم ندارم فقط ی دختر دارم نمیدونستم پسرها هم احساس دارن چه قدر برات ناراحت شدم برو بشین مستقیما با مادرت صحبت کن بگو حرفاتو از صدق دل هیچکس بهتر از مامانت خیر تو را نمی خاد بهش بگو دوس نداری ازدواج کنه بهش همینا رو بگو که میگی می ترسم از دستت بدم
مبارک باشه عزیزم❤️
درک میکنم سخته جای پدر آدم کسی اومدن ، ولی چاره ای نیست . مادرت حق زندگی داره و انتخاب کرده . واسش آرزوی خوشبختی کن . چون چاره ای نیست واقعا.
هیچی
براش دعای خوب کن
ن عزیزم حتما بهش بگو مامانت وقت داره بازم برا ازدواج لا اقل بزاره ب سن ۱۸ برسی بعد ازدواج نه بگو فقط ۴ سال دیگه صبر کنه تا اون موقع تو هم کنکور میدی میتونی بری خوابگاه تو ی شهر دیگه تا باهاشون نباشی یا هم می تونی بری سر کار زیاد خونه نباشی امیدوارم راه درست رو پیدا کنی گام ❤❤
من کمکت میتونم کنم
بهم درخواست دوستی بده
چون منم فرزند طلاقم و ناپدری دارم
آخه احساس میکنم اون مردی نیست که تکیه گاه مادرم بشه
شاید مادرم اونو جمع کنه اصلا جذبه مردی نداره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
