من هر شب تصمیم میگیرم کاری به تکالیفش نداشته باشم فقط یکی دوبار تذکر ساده بدم و اگر ننوشت بذارم خودش با معلمش رو به رو بشه و چند باری معلم بهش تشر بزنه تا دفعه بعد اذیت نکنه. ولی دلم آروم نمیگیره و نمیتونم.
شوهرم دائم میگه هیییچ کاری به تکالیفش نداشته باش بذار خودش انجام بده کم کم مسئولیت پذیر میشه.
ولی من انقد حرص میخورم. هی بالا دفترش وامیستن میگم اینجا بد خط شد، اونجا کج شد، فلان جا اشتباهه، هم خودمو از بین میبرم هم اعصاب بچه رو خورد میکنم.
اگر مادرا یه ذره دلمونو بزرگ کنیم و طاقت بیاریم، بچه هامون خیلی بهتر و موفق تر بار میان بخدا