خیلی ناراحتم. بعد از ده سال داریم جدا از هم میخوابیم. نمیدونم با بچه ها چه کنیم. پسرم ۴ سالشه و اضطراب جدایی داره باید حتما توی اتاق ما بخوابه با همسرم. دخترم نه ماهشه خواستم مثل برادرش نشه زودتر جداش کنم. توی یه اتاق دیگه توی تخت میخوابونمش خودم روی زمین میخوابم تا عادت کنه اما ده دقیقه نمیشه که با گریه بیدار میشه چند بار تکرار میشه تا خسته میشم میارم کنار خودم میخوابه. شما چه میکنین با این قضیه؟
هر جهار تاتون یه جا بخوابید نمیشه؟ مگه چند بار بچه هات کوچیکن و میتونند کنار والدین خوابیدن تجربه کن ...
توضیح دادم واسه یکی از دوستان. همه یه جا میخوابیدیم یه شب دخترم از روی تخت افتاد دیگه گفتم بزارمش تخت کودک که نرده داره. کوچیکتر بود توی تخت نوزاد که کنار تخت مادر هست میخوابید اما بزرگتر شده نمیپذیرد. تخت کودک رو هم نمیپذیرد. پسرم خیلی وابسته هست خواستم دخترم اینجور نشه که انگار شده 🙄
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
همتون باهم تو اتاق بچه ها بخوابین واسه زناشویی هم برید اتاق خودتون تا کوچیکه دوسه سالش بشه و ...
ما ۳ تا اتاق داریم از اون نظر مشکلی نیست. مشکل من عادت داشتن به حس کردن همسرم کنارمه. دختر و پسر هستن نمیخوام اتاق خوابشون یکی باشه. خواستم دختر رو زودتر جدا کنم که بعداً دردسرش کمتر باشه