یه مدت خودم هم همین بودم اوایلی بود که بچه ام تشخیص اوتیسم گرفته بود فکر میکردم ۱۲ ساعتی که بچه ام بیدار من ملزم بهش یاد بدم مشابه کاردرمانگر و گفتاردرمانگر خودم را داغون کرده بود بچه ام را عصبی فکر میکردم خدا خنکترین بچه دنیا را به من داده خودم را میزدم گاهی از کوره در میرفتم بچه ام را میزدم کاردرمانگرش یه روز گفت بچه تو ادم اول باید زندگی کنه تو زندگی را ازش گرفتی دوتا رنگ یادش بدی دیدم واقعا راست میگه
حالا شرایط تو هم همینه فوقش مدل ماشینتون یا متراژ خونه ات یا ظروف بوفه ات دو درجه بهتر میشه یا سمتت یک گرید میره بالا چه اتفاقی میافته نه کسی وایمسه برات دست بزنه نه خانواده ات تشکر میکنن پس شاد زندگی کن اونطور که ارامش داشته باشی تو هرکار کنی تمام دنیا را نمیتونی شاد کنی اما شادکردن خودت دست خودت