ببینید وقتی حرکت مدرن شروع شد، سعی کرد هی چی معماری سنی و کلاسیک بود رو بزنه کنار و بی رحمانه یک معماری مطلق رو به مردم تحمیل کنه. بعد ها این حرکت توسط مردم دنیا رد شد، و به اصطلاح دوره ی پست مدرن شروع شد. دوره ی پست مدرن (یا معاصر که ما درش حضور داریم) ، به اصول فنی دوره ی مدرن و تکنولوژی احترام می گذاره، ولی از طرفی به معماری های گذشته و سلیقه ی مردم هم احترام می گذاره. برای همین یک لوستر معاصر یا پست مدرن، می تونه علاوه بر داشتن یک طرح نو و یا کارآمد، سازگاری خوبی هم با معماری های قبل از مدرن داشته باشه.
خیلی از لوسترهایی که در این سال ها در اروپا تولید و ساخته می شن لوستر معاصر یا Contemporary Chandelier هستند. چون به نسبت لوسترهای گذشته سبک تر شدند، محدودیت های مومگیر لوسترهای نئوکلاسیک رو ندارند (قدیم ها که برق نبوده مجبور بودند یک کاسه یا نعلبکی مانند بگذارند برای جمع آوری اشک شمع) ، لامپ هاشون تنوع دارند و ....
اگر دقت کنید لوسترهای نئوکلاسیک یک سری سخت گیری هایی روی جهت نور ها (چون شمع رو به بالا می سوخته)، وجود مومگیر (چون شمع موم اضافه داشته) و یک سری آویز کریستالی خاص دارند، که لوستر معاصر این سخت گیری ها رو نداره.

مثلا در این لوستر نئوکلاسیک مشخصه کاملا این سخت گیری ها
اما در لوستر معاصر ، سخت گیری های لوستر کلاسیک رو نداریم:

البته این فقط نمونه است، دقت کنید، خبری از مومگیر، یا جزئیات زیاد و پیچیده ی لوستر کلاسیک نیست. یک لوستر معاصر مینیمال که اتفاقا تونسته خودش رو با یک فضای تقریبا نئوکلاسیک هماهنگ کنه
یا لوستر زیر، که درش لامپ ها رو به پایین هستند، کوچک هستند، لوستر خطی شده، و ...
