خدایی بیاین شما قضاوت کنین

خلاصه من هرچی مایه افتخار خانوادم باشم این آبروریزی میکنه..

بگذریم 

من وقتی کرونا اومد وضع مالیمون یکم بد شد چون مامان بابامم داشتن اونموقع یه ملک میخریدن و رفتیم تو خونه یکی از اقواممون کرایه اونجا همه خانواده بودن خداشاهده هرروز شلوغ بود و من علاوه بر کرونا و کنکوری بودن و آنلاین بودن مدرسه باید با شلوغی میساختم و بخاطر اینکه وضع مالیمون اونموقع زیاد خوب نبود هرکاری کردم پول نداشتن منو بذارن کلاس حضوری

منم با آفت تحصیلی روبه رو شدم اونم تو سال دهم که مهم ترین سال برا پایه بود

خداشاهده هرروز گریه و التماس که مامان بیا ازین خونه بریم یه منطقه دیگه که شلوغ نباشه و من بتونم درس بخونم ولی هیچی که هیچی....

دچار افسردگی شدید شدم چندبار دست به خودکشی زدم

حالا بعدش که دوباره وضعمون خوب شد پدر مادرم برام هرچی میخواستن رو تهیه میکردن و چون افسرده بودم و همش دنبال مرگ بودم خیلی خیلی باهام خوب رفتار میکردن

ولی چه فایده من دیگه پشت کنکور موندم منی که رتبه کشوری میاوردم امتحانات نهاییم رو هم نتونستم بدم کلی بیماری جسمی گرفتم

حالا بقیه بدون اینکه بدونن من چی کشیدم همش به مامانم میگن چرا همش به دخترتون توجه میکنین و به پسرتون اهمیت نمیدید و همه چی رو گذاشتین برا دخترتون و....

واقعا از کنایه ها خسته شدم

مثلا چه فایده الان هرچی میخوام برام فراهم میکنن وقتی من دنبال یه راهی برا مردنم؟؟؟

آره پدر مادرم فرق میذارن ولی خب من کل زندگیم هرطور اوناخواستن زندگی کردم و الان به این حال و روز افتادم

بله

تنها دلیلی که تا الان زندم همینه

اینکه هرچیزی تو این دنیا حساب شدست

همین الان با اینکه میدونم قرار نیست زیاد عمر کنم اما میگم دلیلی داره به این حال افتادم

هر حرفی میزنیم پشتش یه اتفاق میوفته

شاید دلیل وضعیت جسمی الانم میل به مردنمه؟؟

آره خیلی تو گذشتم گیر کردم

خوابام همش شده گذشته

همش خواب میبینم تو گذشتم

همش به مامانم میگم تو باعث ایین حالم شدی تو زندگیمو عمرمو تباه کردی

اگه جابه جا نمیشدی من حالم خوب بود سالم بودم 

مامانم گریه میکنه میگه من چه میدونستم قراره اینطور بشه و ول کن گذشته رو

اما من که دست خودم نیست وقتی حتی خوابم درباره گذشتمه