داستان عشق مادربزرگم

مادر بزرگ من یه مهاجر روس بود که فوق العاده زیبا بود حتی تو سن هشتاد سالگی دو تا چشماش مثل زمرد بود خودش تعریف میکرد وقتی اومدن ایران تو شهر رشت ساکن شدن و ده سالش بود از اون زمان انقدر خاستگار داشت که پدرش با کتک همه رو از در خونه فراری میداد همسایه ی مادربزرگم یه اقا سید طباطبایی بود که مادر بزرگم عاشقش بود اونم همینطور ولی پدر مادربزرگم قصد دختر شوهر دادن نداشت تا سیزده سالگی که پدر بزرگ بنده اقا جواد روحش شاد ناقلا مادر بزرگ منو میدزده میبره و باکرگیشو بر میداره و میاره میگه من اینکارو کردم و دخترتون مال منه دیگه باید بدین مادر بزرگ من هم که عاشق سید اسمائیل بود چقدر خودشو زد و چقدر گریه کرد و چه قیامتی به پا شد ولی دیگه مجبور شدن عقد کنن به پدر بزرگم سهروز بعد عقد مادربزرگم سید از تب عشق میمیره و مادربزرگ من میمونه و داغ سید تا هشتاد سالگی روزی که داشت به رحمت خدا میرفت من کنارش بودم با چشمای زمردش نگام کرد گفت سید اومده دنبالم ننه باید برم منم گفتم باشه ننه بخواب بعدن میری  اما رفت و دیگه بیدار نشد  تو این دنیا نشد ولی اونور کنار همن روحشون شاد ... و پدر بزرگ ناقلای من هم روحش شاد البته الان سید یه ارامگاه هم داره تو شهر رشت که خیلی ها ازش حاجت میگیرن اقا سید اسمائیل