منو یادت رفته خدا

مطمعنه ک از پسش برمیای

منم یادش رفته

شاید همین شبا رفتم پیشش 

الان خدا بهت میگه نه بنده من چطور میشه من موجودی رو خلق کنم و به یادش نباشم .بنده خوب من من از پدر و مادر برتو مهربانترم تو اشرف مخلوقات منی اگه برای اجابت دعات منتظر موندی فقط به خاطر اینه که هنوز زمانش فرا نرسیده اگه حق بندگان دیگم رو پایمال نکردی من به حرفت گوش میدم و زمانی که ازم چیزی بخواهی حتما حتما برات اجابت میکنم چون خودم گفتم ادعونی استجب لکم بعدش میگه بنده من تو هیچ گاه از درگاه من نوامید نشو چون بزرگتر از گناه شرک نومیدی هست پس به من اعتماد کن و چگونگی اجبت دعات رو بسپار به من

چند نامه عاشقانه از خدای مهربان!
بسم الله الرحمان الرحیم
«وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ.»
هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] یقیناً من نزدیکم، دعای دعا کننده را زمانی که مرا بخواند اجابت می کنم؛ پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ و حقیقت] راه یابند [و به مقصد اعلی برسند].
سوره بقره: آیه 186.
«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَحْمَةِ اللّاهِ إِنَّ اللّاهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً أِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»
بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است .
سوره زمر , آیه 53
«وَإِذا جآءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنونَ بِآياتِنا فَقُل سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ»
و هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان می آورند به نزد تو آیند، بگو: سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرّر کرده؛ بنابراین هر کس از شما به نادانی کار زشتی مرتکب شود، سپس بعد از آن توبه کند و [مفاسد خود را] اصلاح نماید [مشمول آمرزش و رحمت خدا شود]؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
سوره انعام: آیه 54.
خداوندا، تو چنان مهربانی و آن قدر كريم و بزرگواری كه در خطابی به انسان با داشتن لغزشها و گناهان بسيارش فرموده ای:
«نَادَيتُمُونِی فَلَبَّيتُكُم، سَأَلتُمونِی فَأَعطَيتُكُم، بَارَزتُمُونِی فَأَمهَلتُكُم، تَرَكتُمُونِی فَرَعيتُكُم، عَصَيتُمُونِی فَسَتَرتُكُم، فَإِن رَجَعتُم إِلَیَّ قَبِلتُكُم، وَإِن أَدبَرتُم عَنِّی انتَظَرتُكُم.
أَنَا أَجوَدُ الأَجوَدِينَ وَأَكرَمُ الأَكرَمِينَ وَأَرحَمُ الرّاحِمِينَ».
"مرا خوانديد به شما جواب دادم، از من خواستيد به شما عطا كردم، با من به مخالفت برخاستيد به شما مهلت دادم، مرا ترك كرديد شما را رعايت نمودم، مرا معصيت كرديد من نسبت به شما پرده پوشی نمودم،
اگر به سويم باز گرديد، شما را میپذيرم، و اگر به من پشت كرديد، به انتظار بازگشت شما میمانم.
من بخشنده ترين بخشندگان، و كريمترين كريمان، و مهربانترين مهربانانم".
كشف الاسرار: 3/ 374.
به حضرت داوود عليه السلام خطاب فرمود:
«زمينيان را بگو: چرا با من دوستی نمی كنيد كه سزاوار دوستی منم؟ من خدايی هستم كه با من بخل نيست، با داناييم جهل نيست، با صبرم ناتوانی نيست، در صفتم تغيير نيست، در گفته ام تبديل نيست، رحمتم فراگير است، از فضل و كرم برنگردم، در ازل بر خود رحمت نوشتم، عود محبّت سوختم، دل بندگانم به نور معرفت افروختم، من دوست آنم كه مرا دوست است، رفيق آنم كه مرا رفيق است، همنشين آنم كه در خلوتِ ذكر با من است، مونس آنم كه به ياد من انس دارد.
داوود، هركه مرا جويد، مرا يابد، و او كه مرا يابد سزاوار است كه مرا نبازد.
داوود، نعمت از ماست، شكر ديگری میكنند؛ دفع بلا از ماست، از ديگری میبينند؛ پناهگاهشان حضرت ماست، به ديگران پناه میبرند؛ میگريزند ولی عاقبت باز میگردند!!»
محجّة البيضاء: 8/ 58.
منبع: شرح دعای کمیل علامه حسین انصاریان.
جلوه هایی از رحمت و مهربانی واسعه الهی:
https://www.ninisite.com/discussion/topic/7657611
خداوند متعال در حدیث قدسی میفرماید:
"اگر بندگانم که از من رویگردان شدند  بدانند که چقدر مشتاق توبه و بازگشت آنان هستم، از شدت شوق می‌مُردند".
میزان الحكمه، جلد ۴، صفحه ۲۷۹۷
در جای دیگری خداوند متعال به حضرت عیسی (ع) خطاب می کند :
ای عیسی : چقدر بنده ام را طلب کنم و انتظار او را بکشم ، ولی آنها بسوی من نیایند.
خداوند میفرماید:
اي موسي! هر‌كه از گناهكاران نزد تو آمد و به تو پناه برد، بگو خوش آمدي و آسوده شدي، چه جايگاه بزرگي است پيشگاه خداوند جهان. و بر ايشان آمرزش بخواه و بر ايشان مانند يكي از خودشان باش.(كافي8/48)

چند نامه عاشقانه از خدای مهربان!
بسم الله الرحمان الرحیم
«وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ.»
هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] یقیناً من نزدیکم، دعای دعا کننده را زمانی که مرا بخواند اجابت می کنم؛ پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ و حقیقت] راه یابند [و به مقصد اعلی برسند].
سوره بقره: آیه 186.
«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَحْمَةِ اللّاهِ إِنَّ اللّاهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً أِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»
بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است .
سوره زمر , آیه 53
«وَإِذا جآءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنونَ بِآياتِنا فَقُل سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ»
و هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان می آورند به نزد تو آیند، بگو: سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرّر کرده؛ بنابراین هر کس از شما به نادانی کار زشتی مرتکب شود، سپس بعد از آن توبه کند و [مفاسد خود را] اصلاح نماید [مشمول آمرزش و رحمت خدا شود]؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
سوره انعام: آیه 54.
خداوندا، تو چنان مهربانی و آن قدر كريم و بزرگواری كه در خطابی به انسان با داشتن لغزشها و گناهان بسيارش فرموده ای:
«نَادَيتُمُونِی فَلَبَّيتُكُم، سَأَلتُمونِی فَأَعطَيتُكُم، بَارَزتُمُونِی فَأَمهَلتُكُم، تَرَكتُمُونِی فَرَعيتُكُم، عَصَيتُمُونِی فَسَتَرتُكُم، فَإِن رَجَعتُم إِلَیَّ قَبِلتُكُم، وَإِن أَدبَرتُم عَنِّی انتَظَرتُكُم.
أَنَا أَجوَدُ الأَجوَدِينَ وَأَكرَمُ الأَكرَمِينَ وَأَرحَمُ الرّاحِمِينَ».
"مرا خوانديد به شما جواب دادم، از من خواستيد به شما عطا كردم، با من به مخالفت برخاستيد به شما مهلت دادم، مرا ترك كرديد شما را رعايت نمودم، مرا معصيت كرديد من نسبت به شما پرده پوشی نمودم،
اگر به سويم باز گرديد، شما را میپذيرم، و اگر به من پشت كرديد، به انتظار بازگشت شما میمانم.
من بخشنده ترين بخشندگان، و كريمترين كريمان، و مهربانترين مهربانانم".
كشف الاسرار: 3/ 374.
به حضرت داوود عليه السلام خطاب فرمود:
«زمينيان را بگو: چرا با من دوستی نمی كنيد كه سزاوار دوستی منم؟ من خدايی هستم كه با من بخل نيست، با داناييم جهل نيست، با صبرم ناتوانی نيست، در صفتم تغيير نيست، در گفته ام تبديل نيست، رحمتم فراگير است، از فضل و كرم برنگردم، در ازل بر خود رحمت نوشتم، عود محبّت سوختم، دل بندگانم به نور معرفت افروختم، من دوست آنم كه مرا دوست است، رفيق آنم كه مرا رفيق است، همنشين آنم كه در خلوتِ ذكر با من است، مونس آنم كه به ياد من انس دارد.
داوود، هركه مرا جويد، مرا يابد، و او كه مرا يابد سزاوار است كه مرا نبازد.
داوود، نعمت از ماست، شكر ديگری میكنند؛ دفع بلا از ماست، از ديگری میبينند؛ پناهگاهشان حضرت ماست، به ديگران پناه میبرند؛ میگريزند ولی عاقبت باز میگردند!!»
محجّة البيضاء: 8/ 58.
منبع: شرح دعای کمیل علامه حسین انصاریان.
جلوه هایی از رحمت و مهربانی واسعه الهی:
https://www.ninisite.com/discussion/topic/7657611
خداوند متعال در حدیث قدسی میفرماید:
"اگر بندگانم که از من رویگردان شدند  بدانند که چقدر مشتاق توبه و بازگشت آنان هستم، از شدت شوق می‌مُردند".
میزان الحكمه، جلد ۴، صفحه ۲۷۹۷
در جای دیگری خداوند متعال به حضرت عیسی (ع) خطاب می کند :
ای عیسی : چقدر بنده ام را طلب کنم و انتظار او را بکشم ، ولی آنها بسوی من نیایند.
خداوند میفرماید:
اي موسي! هر‌كه از گناهكاران نزد تو آمد و به تو پناه برد، بگو خوش آمدي و آسوده شدي، چه جايگاه بزرگي است پيشگاه خداوند جهان. و بر ايشان آمرزش بخواه و بر ايشان مانند يكي از خودشان باش.(كافي8/48)