دقیقا یه روز درمیون میرم.گاهی هرروز حتی شده کوتاه
خدا عمر طولانی به همه پدرومادرها بده اما آدم نمیدونه تا کی باوجودشون خوشبخته که
تاپیکتو خوندم بغضم گرفت.خیلی سخته.کاش امکان داشته باشه برید شهر خودتون برای زندگی
هم خودت گناه داری هم مامانت
خدا به هر دوتون انشاالله طاقت بده.هیچی بلد نیستم بگم دلتو آروم کنم چون حال بدتو با ابن که تجربه نکردم اما کاملااا حس میکنم و درک کردم