چرا بعضیها اینقدرزندگی را به خودشون و دیگران سخت میگیرند ( من و همسر وخانوادش) 😔

اینم بگم پدر شوهرم به  مادر زنش که چندین سال پیش بچه سقط کرده بود و احتیاج شدید به خون داشت خون اهدا کرد و از همون موقع دچار بیماری رماتیسم مفصلی شد یعنی تو ارثشون هست که از سن هفتاد هشتاد سالگی دچار این بیماری شن ولی دکتر گفت به خاطر اهدای خون این بیماری زودتر فعال شده حدودا بیست و هشت سالگی واین یعنی  از اون سال به بعد تمام مفصلهای پدر شوهرم تغییر شکل میدادن و همه مقصر را مادر شوهرم و مادرش میدونستن پدر شوهر بیچاره ی من تو اوج جوونی خیلی درد کشید من خودم از وقتی که یادمه فقط درد کشیدناش را دیدم و تاآخرین لحظات دنبال این بود که درمان بشه از زندگیش لذتی را که نبرده ببره روحش شاد آخرم اینقدر رفت زیر دست این دکتر اون دکتر  و داروهایی که برا اولین بار روی پدر شوهر بیچاره من امتحان شد که یه دفعه ای دیدن داروها رو مغز  پدر شوهرم اثر کرده و مغز پدر شوهر من روز به روز کوچکتر شد که این اواخر دقیق اندازه بچه کوچیک شده بود

وا مصیبتا🥲

چی کار کردی

مغزش عین اونا فکرمیکرد و چون تحرک زیادی هم نداشت دیابت گرفت مثلا بهش نوشابه نمیدادیم قهر میکرد چی، ی پرت میکرد تا نوشابه میدادن بهش البته پدر شوهرم مادر شوهرم را خیلی اذیت میکرد ولی چون شوهرش بود کاری نمیتونست بکنه و اینم بگم که خونه پدر شوهرم شون تو روستا بود و پدر شوهرم اونجا مغازه سوپر مارکتی داشت و مادر شوهرم هم تا قبل اینکه بازنشست شه بهورز اون روستا بود و وقتی پدر شوهرم افتاد گوشه بستر و به معنی تمام زمین گیر شد مادر شوهرم مغازه را راه میبرد و مغازه طوری بود که اول خونه بعد یه در کوچیک رو به مغازه بود که با یه پرده از مغازه جدا میشد مشتری که میومد مادر شوهره سریع میرفت راه مینداختش و باز میرفت داخل البته احتیاجی نداشت با وجود حقوق خودش و پدر شوهرم که از کار افتاده بود بیمه روستایی بهش مستعمری از کار افتادگی میداد به هر حال مادر شوهرم که یه خونه تو شهر هم داشتن و تا چند سال پیش پدر شوهرم دا ده بود

🙂گذاشتم

تا چند سال پیش پدر شوهرم دا ده بود به ما ولی به خاطر گوشه کنایه های خوار شوهرام ما اونجا را تخلیه کردیم خونه هایی که خیلی بزرگ بود و تقریبا سیصد متر میشد ودر ضمن اینم بگم شوهرمن و بچه های دیگه مادر شوهرم از یه سنی به بعد میامدن خونه های شهریشون و مستقل اینجا درس میخوندن  شوهر منم یه آدم پر از عقده شده بود چون گویا پدر شوهرم خیلی کتکش می زد خیلی زیاد و من دارم به وضوح اثراتش را میبینم  بعد چند سال که از زندگی مشترکمون که گذشت دیدم شوهرم که انگار از قید و بند خیلی چیزها خلاص شده بود دیگه شبا دیر میومد خونه دنبال بهونه بود دعوا راه مینداخت و قهر میکرد

میرفت پیش دوستاش حتی حس میکردم که با زنهای دیگه ارتباط داره چند بار تو گوشیش چند تا پیام مشکوک دیدم و کارهای خودش هم که حکایت از این میداد که تو قید وبند زندگی زناشویی نیست من خیلی مظلوم بودم دخترم که بدنیا اومد افسردگی گرفتم ولی هیچ کس به دادم نرسید داشت حالم خوب میشد که دوباره حامله شدم و پسرم را بدنیااوردم اینجا بود که حسابی در گیر دو تا بچم شدم اونقدر داشتم  زندگی داشت بهم فشار میورد ازیه ور اذیت دو تا بچم از اون ورم شوهرم که عقلش مثل یه بچه پانزده ساله بود و واقعا میدیدم هر روز داره یه رفتار پرخطر را تجربه میکنه هیچکدوم از کاراش را به خانوادم نمیگفتم کلا آدم تو داری بودم در عوض خیلی امید داشتم خواهر شوهرم و شوهرش کمکم کنن میرفتم پیش اون و درددل میکردم

یه روز داشتم خونه هام را تمیز میکردم یه دفعه ای یه چیز عجیب پیدا کردم یه ذره از نی نوشابه حدودا دو سانت را با یه چیز داغ بریده بودن توش یه پودری ریخته بودن و دوباره سر دیگش را هم به رو ش داغ کردن پلمپ کرده بودن رفتم پیش خواهر شوهرم و گفتم ببین چی پیدا کردم گفتم داداشت فک کنم معتاد شده و اگه شیشه مصرف کنه که من نمیتونم و باید طلاق بگیرم اونم گفت نگران نباش کسی که شیشه مصرف میکنه علایم زیادی داره از جمله توهم و اینا ولی من کم کم متو جه اعتیاد شوهرم شدم البته به مواد سنتی نه صنعتی اون یه ذره را هم رفیقای بیشعورش بهجای کرایه بهش دا ده بودن تا وسوسه شه  خلاصه خیلی اون سال اذیت شدم خواهر شوهر کوچیکم گفت خیلی بی سیاستی   مادر شوهرم به من میگفت زرنگ نبودی شوهرت را تو مشتت بگیری خلاصه  ما به خونه نقلی پنجاه متری خریدیم و رفتیم اونجا اینم بگم من خیلی مواظب روح و روان بچه هام بودم آسبب نبینن تا الان  هم فک کنم موفق بودم چون رسالت خودم را تربیت شوهر نمیدیدم و در برابر روح و روان بچه هام به شدت احساس مسئولیت میکردم والان دارم میبینم بچه هام با اعتماد به نفس بزرگ شدن ومیتونن تو جامعه خوب و بد را تشخیص بدن  ولی  خیلی جالبه از اون سالی که خانواده شوهرم فهمیدن پسرشون اعتیاد دا ره  رفت و امدهارا خیلی کم کردن

خواهر شوهرم روزهای آخر زندگی باباش وقتی که شوهرم رفته بود باباش را ببره حموم شوهر وپسرش را فرستاد شهر و خودش شروع کرد به بد و بیراه گفتن که من خسته شدم بس که غصه زندگی تو را خوردم بس که سر و وضع زنت و بچت را دیدم بغض میکنم خواهر برادریما دیگه تمومه