تو همون شانسی بودی که قرار بود در خونه ما رو بزنه و نزد
همون بهاری که به بُزک وعده داده بودن با کمبزه و خیار میاد ولی هیچوقت نیومد
تو همون شاهنامه‌ای که قرار بود آخرش خوش باشه و آخرش سوگ سهراب بود
تو همون یوسف گمگشته بودی که هیچوقت به کنعان برنگشت
به قول إحسيِّن صايِن :
«میگویند : به هر دَری زدیم قسمت نبود ؛
و تو همان قسمتی هستی که به هر دَری زدم ،
نبودی . »
