برا تویی که میگفتی دلت نمیاد

میگفتم نریا میگفتی دلم نمیاد میگفتم اذیتم نکنیا میگفتی دلم نمیاد میگفتم تنهام نذاریا میگفتی دلم نمیاد دیدی دلت اومد؟ دیدی همش حرف بود؟ یادته چقد شبارو تا صبح پیش هم بیدار میموندیم؟تو خبر نداشتی ولی من همیشه سرم تو مدرسه درد میکرد همیشه حرف معلمارو نمیفهمیدم همیشه درحال پسرفت بودم چون نخابیده بودم تو خبر نداشتی ولی من سر تو گند زدم به تحصیلم تو خبر نداری ولی من سر تویی که حالا برای خودت خوشبخترین آدم دنیایی آدم سابق نیستم تو خبر نداشتی ولی من سر تو تیک عصبی گرفته بودم تو خبر نداشتی ولی من سر تو جلو خیلیا گریه کردمو کوچیک شدم تحقیر شدم تو خبر نداشتی ولی من اندازه ی خوشگلیات دلم شکست و هیچی نگفتم...گفتم که چی؟ به روش بیاری که اذیت بشه؟ به روش بیاری که عصبی بشه؟ میدونی من سر تو خیلی تنها شدم خیلی همرو گذاشتم کنار همه ی تهمتاتو تحمل کردم همه ی دوستامو کنار گذاشتم تا دیگ شک نکنی بهم تا بازم بشم همون ادم مورد علاقت... دیگ مثل همسن و سالام بیخود نخندیدم دیگ مثل همسن و سالام ذوق نکردم دیگ نتونستم باهاشون ارتباط برقرار کنم شاید سر تو تا ابد تنها بمونم از یجا به بعد دیگ دلم از تصور اینکه یروز با تو برم بیرون ذوق نکرد...من نصف نوجوانیمو نصف بهترین دوران عمرمو من دلمو گذاشتم وسط ولی تو اینجوری جوابمو دادی گفتی لب پرتگاه بودی گفتی من دستتو گرفتم اما یجاشو نگفتی تو نگفتی که منو کشیدی پایین و خودتو کشیدی بالا تو اونقدر پست و بی ارزشم کردی که حالا هیچکسو ندارم بهش بگم ازم چی ساختی..........................