ترم یک دانشگاهم فقط ی دوست پیدا کردم .
با بقیه نمیدونم چه مشکلیه میخوام حرف بزنم اما فقط با چندنفرسون فقط سلام میکنم.
بقیه بچه ها اکیپ دارن، اما من حتی تو کلاسم میخوام سوال بپرسم چندبار برای خودم تکرار میکنم بعد تپش قلب میگیرم آخرم نمی پرسم.
خسته شدم ،شاید بگید مشکل بدی نیس اما ۱۲ سال درس خوندنم قبل دانشگاهم فقط ۲تا دوست داشتم دلم میخواد مثل بقیه باشم و به چشم افشرده بهم نگاه نکنن.
چیکار کنم درست شم
منم مشکل شمارو دارم
درونگرای اجتماعی داریم و اجتماع گریز
مهارت های ارتباطی رو یاد بگیر
البته خودم از نوع اجتماع گریزشم
از آدما خستم
منم مث توام ولی درونگرا بودن به جاش فک کنم ما عدم اعتماد به نفس داریم
یواش یواش با یکی دوست شو و بعد بعدی و ...
البته اکیپ و دوست، بعد از دانشگاه برای آدم نون و آب نمیشه
روی خجالتی بودنت هم تو جمع کار کن و بقیه به... باشه
من درکت میکنم خدایی منم همینجوری هستم میانگرا هستم ولی واقعاً راست میگی
درون گرا بودن با غیراجتماعی بودن فرق داره
منم خودم درون گرا محسوب می شم اما اضطراب اجتماعی ندارم
روابط اجتماعی یه مهارته. با تمرین و تکرار تقویت میشه
از ته دلم درکت میکنم
سعی کن اگه میخوای سوال بپرسی خودت رو وادار به پرسیدن اون بکنی به این فکر کن که اگه نپرسی شاید بعداً به مشکل بر بخوری
سعی کن بیخیال باشی . احتمالا چون نظر بقیه برات مهمه نمیتونی ارتباط بگیری
من میانگرام ولی حوصله ادمارو ندارم زیاد .
