هفته پیش همین موقع بود که برای همیشه این دنیای فانی و ترک کردی من در بهت و ناباوری
در بهت و ناباوری بودم چقدر صدات زدم مامان مامان مامان ولی تو دیگه جوابمو ندادی اصلا تو بودی انگار همه دنیا بودن و تو رفتی انگار هیچکس دیگه نیست همه اومدن بغلم کردن و گفتن گریه نکن خواهرات هستن برادرات شوهرت اما اینا که واسه من تو نمیشن مامان😔😔خواهر برادر همسر کدوم اینا قدر تو منو دوست دارن😔😔😔من یه عشق و دوست داشتن واقعی و دلی رو از دست دادم الان بعد مراسم هفتم تو همه رفتن من نشستم الان اینجا تنها سر خاکت با یه قاب عکست از تو برام فقط چند دست لباست و جانمازت موند😔😔😔دارم فکر میکنم چقدر دیگه بگذره عادت میکنم به نبودت😔😔الان درست ۱۴ روز که شماره ات رو گوشیم نیفتاده در طول سی سال زندگیم این اولین باریع که ۱۴ روز ازم بی خبر موندی منم ازت بی خبر موندم مامان عسل مراسمت همونجوری که دوست داشتی برگزار شد به هر کی گفتم اگه بدی از مامانم دیدین حلال کنید فقط گفتن جز خوبی چیزی نبوده این چه حرفیه کدوم بدی😔😔😔واقعا تو جز خوبی مهربونی در حق بقیه چیکار کردی،؟؟چقدر رنج دیدی سختی کشیدی حالا آروم خوابیدی همیشه دعا کردی که تا وقتی محتاج نشدی از دنیا بری تا وقتی که خودت از پس خودت بربیای خوشحالم آرزوت برآورده شد عمگینم که دیگه ندارمت نمیبینمت روحت شاد مامان از خدا میخوام بهت برین جایگاهت باشه عزیز دلم 😔😔بچه ها یه فاتحه برای مامانم میخونید اسمش عسل
