می نویسم اینجا چون هیچ کسو ندارم که منو بفهمه
تنهام و خیلی خیلی خسته
این روزای پر از آشفتگی خونه و بی قراری های بچم می گذره
همه ی این روزای خستگی و گریه هام می گذره
و یه روزی فقط دلتنگی برای شیطنت هاش برام می مونه
ولی خدا جونم تحملش خیلی سخته
من این روزا عزادار روزهای شاد و سرخوش زندگیمم
دلخور از حرف های اطرافیان و همسری که درکم نمی کنه
پر از حرفای بدی که شنیدم و سرزنش هایی که شدم
روزای سختی که هنوز تموم نشده
و امید به آینده ی نامعلوم
خدا ب همه مادرا صبر بده..من ک هرشب باید ی مسکن بخورم و گرنه از سردرد خوابم نمیبره
هم دردیم شاید من بدترم گلم یه پسر ۳ ساله یه دونه ۱۸ ماهه خونه ک همیشه پرمهمونه همسری ک درکش صفره بازم بگم😢
ولشون کن بابا... قدیم ها چن تا بچه پشت هم میزاییدن خودشون ک بزرگ. نمیکردن همش تو کوچه بودن.... کلا کمک زیاد داشتن
ماها یکی نهایت دو تا داریم تمام مسولیتش با خودمونه... عزیزم حق داری خسته باشی... منم. از دست دختر شش ساله ام کلافه شدم حسابی
عزیزم قابل درکِ
این روزها رو سالها قبل منم داشتم
تنهایی
عدم درک شدن
اینکه همه ایراد میگرفتن ازت
سعی کن آروم باشی
وقتی بچه ت بزرگ شد
حسرت مبخوری که چرا بیشتر لذت نبردی ازش
از بچگی هاش
پوشک پوشیدنش
شیر خوردنش
اینو کسی بهت میگه که پسرش الان ۱۲ سالشه
همه مادرا همینن. اما خیلی زود میگذره. دیدتو عوض کن.شاد زندگی کن تا بچتم شادی و عشق بهت هدیه کنه.باور کن یهفته که هرروز اهنگ بذاری برقصی و بیخیال تمیزی خونه بشی دنیات گلستون میشه .بعدش دیگه برات مهم نیست خونه بهم ریخته مونده یا ظرفای شام مونده باشه.مهم اینه شما مادر و فرزند شاد باشید
من عمیقا و با تمام وجودم درکت میکنم عزیزم .تو اولین و اخرین زن و مادری نیستی مه با این مشکلات روبرو میشه.
سعی کن هر چند کوتاه برای خودت وقت بزاری حتی یه لاک زدن ساده یه دلخوشی کوچک.
حتما سعی کن با مامانای دیگه ارتباط بگیری بری تو جمعشون حتی شده مجازی سعی کن با مامانهای دیگه مرتبط بشی .
بچه رو بزار تو کالسکه بزن از خونه بیرون.
من خودم چند روزپیش دختر هفت سالم بیمارستان بستری شد انقدرررر ناراحت و دل نگران بودم همش میگفتم یعنی نیشه تموم شه
بچت حوصلش سر میره هر روز بعداز ظهر بزارش کالاسکه ببرش پیاده روی یا خانه کودک بازی کنه
