خانما ما یه سرایدار داشتیم تو ساختمونمون که دوتا فرزند داشتن ۲ سال اینجا بودن و من یک سالی بود میشناختمش،یعنی اومدیم منزل جدید اشنا شدم باهاش.خیلی خانم خوبی بود فوق العاده مهربون خیلی من دوست داشت چون برخوردم باهاش خوب بود کمکش میکردم ایشونم جبران میکرد محبت میکرد ولی بیشتر اهالی ساختمان راضی نبودن بمونن چون دوتا بچه داشتن و دیشب کلا از تهران رفتن شوهرش رفت شهرستان خودشون خونه گرفت.من هرروز می دیدمش چون می اومدم پارکینگ میرفتم بیرون باهام سلام علیک میکردم خونمون می اومد گاهی کمکم میکرد
دیشب رفتن و من خیییلییییی دلم گرفته جوری که همش گریه میکنم ایشونم خیلیییییی گریه کرد و رفت
ولی الان درگیر اثاث کشی و چیدمان
بنظرتون برام عادی میشه؟؟؟؟خیلی ناراحتم رفتن😭😭😭😭😭😭😭😭