عزیزم می دونم خسته این و حاملگی و تغییر هورمون ها با شرایط بچه داری خیلی سازگار نیست،
من نه می خوام بهتون احساس گناه بدم نه سرزنش کنم
فقط اینکه این بچه حاصل تربیت شماست
کاش قبل از بچه آوردن یا در حینش مطالعه بیشتری می کردین.
شما به عنوان والد قرار نیست لجبازی کنید، با مهربانی و آرامش فقط قاطع باشید، تهدیدش نکنید، براش توضیح بدید، هر چند بار که خواست.
در برابر خواسته ی (نامعقولش) باهاش همدلی کنید،بگید که می دونید چقدر دوس داره الان اون کار رو انجام بده ولی به این دلیل نمیشه یا وقتش مناسب نیست
اجازه ندید شما رو بزنه یا حرف بدی بهتون بگه، دستش رو بگیرید و بگید که اجازه نمیدم بهم آسیب بزنی، من خیلی قوی ام؛ یا اصلا اجازه نمیدم کسی به من این خرف رو بزنه، حرفت خیلی زشت بود و من ناراحت شدم.
خواسته های معقولش رو حتی اگر کمی سختتونه براش انجام بدید که متوجه بشه براتون مهمه
اصلا تنبیه بدنی نکنید حتی چپ چپ هم نگاهش نکنید . براش توضیح بدید
و اینکه حتما گوشی رو ازش بگیرید، دو تا ربع ساعت در روز فقط بهش بدید اونم قبلش توضیح بدید، و در مورد گرفتنش هم قاطع باشید
اگر گریه کرد بگید می دونم دوس داشتی بازی کنی ولی برای چشم هات خوب نیست مامی، به نظرت چکاری انجام بدیم که بهت خوش بگذره الان؟ نقاشی بکشیم؟