۳۲ سالمه
بچه اولم رو باردارم
به خودم بود هر سال میگفتم حالا دیر نمبشه سال بعد
که یهو فهمیدم باردارم (۳ماهمه) ولی یه حالت افسرده ای شدم
حس میکنم یهو پیر شدم
از کار و سفر و تفریح و خوشگذرونی و همه چی دیگه میفتم فقط باید عمرمو تو بچه داری هدر بدم :(
سرزنشم نکنین
کمکم کنین
دست خودم نبست
به همه خانمای مجرد یا متاهل دوتایی حسودیم میشه
منم همین حسارو دارمممممم
پایان خوشی نیست .جنس خوشی هاتون فرق میکنه
وا قربون خدا برم....
میخوای دایورتش کن برا من دستت دردنکنه ۹ ساله منتظرم
من مجردم و از تو خیلی بدترم
ترس از ازدواج دارم حتی و فکر میکنم خیلی محدود میشم
خوب اشتباه میکنی برو یه تراپی یه مدت اولش سخت هست ولی سفر سه تایی هم خیلی خوبه تازه یکسری تفریخات جدید هم پیدا میکنی
همه چی ب خودت بستگی داره
بعضیا هستن انقدر خودشونو درگیر بچه میکنن خودشونو فراموش میکنن
هر چیزی ب حدش
اگه خیلی سخت نگیری چرا پایان خوشی باشه
اتفاقا مادرشدن یکی از اون خوشیاس
سنت بالاس دیگع باید بچه دار میشدی اخه این چ حرفیه...حالا من از وقتی فهمیدم باردارم دل تو دلم نیست مدام باهاش حرف میزنم..بچه حس میکنه نمیخوایش
کی ازدواج کردی یعنی وقت خوش گذروندن نداشتی؟!
دیگه وقتش بود ولی
چند سال تا بزرگ بشه
من زندگیم بعداز ب دنیااومدن پسرم خیلی قشنگتر شد
عمرتو هدر بدی یعنی چی
گل من نمیگم سختی نداره ولی خوش های جدیدی هم تو زندگیت به وجود میاد
نه ولی یاد بگیر به خودت ارزش بدی حتما از شوهرت برای کارای بچه کمک بگیر چند ماه اول یکم سختته بعد راحت میشی
نه عزیزم پایان خوشی نیست بلکه اغازیک خوشی جدیده.فعلاتوشوک بارداریی هستی ازاین فکرامیکنی.
