متنفر نیستم فقط از صمیمیت و لوس کردن پسرش بعضی وقتا اعصابم خورد میشه
نه من ازدواج کردم
اما شرایطم مثل تو بود خانواده شوهرم مث مهمون اومدن عروسی و رفتن و همه خرج زندگی با شوهرم بود
حتی خواهرش خواست عروسی کنه شوهرم جهیزیهاش رو خرید و هیچی نموند که بتونه برای خودش بخره برای همین عروسیمونو یکسال عقب انداختیم
تازه همه جا هم لاف میزنن ما هیچ کم و کسری برای بچه هامون نزاشتیم خدا لعنتشون کنه
منم اوایل دوستشون داشتم بعد فهمیدم دو روئن، جلو روم قربون صدقه میرن پشت سرم حرف میزنن، دیگه از چشمم افتادن الان قربون صدقه هاشون به نظرم مسخره و تصنعی میاد نمیتونم تحمل کنم
من خوب بودم
الانم هستم
ولی واقعیت اینه که عروسم
و عروسو نمیشه دلی دوست داشت
منم قلبا دوستشون ندارم
چون اکه کاریم بکنم انگاروظیفه مه و من حمالم
مثلا ما قراربریم مشهد بعد مادر شوهرم قیافه میگیره توقع داره ببریم اون...واقعا شرایط مالی نداریم ...خودشون هم همیشه ناله میکنن نداریم
ن والا متنفر نبودم
فک میکرد خواهر شوهر عنترم برام خواهر میشه
ساده بودم
مادرشم فک کردم آدمه
کم کم نه دیدم اینا ادم نیستن
منتظرم یروز برم مادرش بشورم رو بند پهن کنم..
مسلما هیچ عروسی به نیت دشمنی پاشو تو خانواده جدید نمیذاره.منم قصد دشمنی نداشتم ولی جوری ازشون دشمنی دیدم و میبینم که میگم خدایا حساب و کتاب ما تو این دنیا که هیچ حتی اون دنیا هم صاف نمیشه.وعده من و با اینا سر پل صراط بذار که فقط ازشون بپرسم دلیل این همه دشمنیشون چی بود....
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
