جناب سندی در یکی از شاهکارهایشان می فرمایند: آی موخرمایی، چشم عسلی، دختر اهوازی! . . . سپس در انتهای این بند میفرمایند: تموم هستی ام کردم فدایت، فدای اون دو چشمون سیاهت! حال به نظر شما کدام گزینه صحیح است؟ 1.ایشان دو دوست دختر با رنگ چشم های عسلی و سیاه داشته و در میان شعر گفتن این دو را باهم قاطی نموده اند! 2.خواسته یک تیر و دو نشان بزنه 3.طرف در حین شعر لنز مشکی گذاشته 4. ایشان به حدی از عرفان رسیده اند که برای ما قابل درک نیست!😂😂.