شوهرم از بچه داداشم خوشش نمیاد

خداییشم روزی یبار زیاده

اما حسم میگه چون بچه خودتونم تو راهه

و خانوادت زیاد به برادرزادت اهمیت میدن

شوهرت حسودیش شده

فکر کن بچه شش ساله خواهرشوهرت هرروز دوبار میومد میچسبید به شوهرت 

ببین نمیگم رفتار همسرت درست یا بالغانست اما میگم خودتو بذار سرجاش و حسشو درک کن 

میخواد توخونه خودش راحت باشه و حس کنه توجه و تمرکز همسرش به خودش و بچه مشترکتونه 

میدونم منطقی نیست ولی قابل درکه به مادرت بگو یه جوری رفت و امد بچه رو متوقف کنه یا کم کنه تا حساسیت ها کم بشه

بهش بگو من راضیم میاد تو هم که نیستی، دیگه غر زدنت چیه؟!

به خانوادتم بگو زرتی همه چیو نگن به شوهرت و وقتی شوهرت خونه هست بچه رو نفرستن

آخی نازی! پس دلیل دلسوزی شمام همینه 

به مامانت بگو تایمی که همسرت نیست بفرستش پیش شما بگو فلانی که میاد خستس میخواد استراحت کنه

بگو تو که سنت چند برابر بچه هست اخلاق و رفتارت اینه با یه بچه لج کردی

بعد میای ایراد از اخلاقیات اون میگیری؟

چقدر حرص دراره شوهرت

یکم سعی کن کمش کنی و کمتر بیاد خونت

اگه بازم به‌کم گیر داد دیگه قشنگ باید رید به همچین ادمی که دنبال بهونست

بگو من از تنها چیزی که اذیتم اینه که تو گیر میدی و دعوا راه میندازی سره چیزای بیخودی

بگو فقط رفتاره توعه الان داره اذیتم میکنه

اگه منو واقعا دوست داری و به فکرمی که اذیت نشم

اینو درک کن که هم برادر زادمه و نمیتونم بگم نیاد و خجالت میکشم و جلو برادرم و مادرم آبرو دارم، تو داری منو تو موقعیت بدی میزاری و فشار روحی زیادی روم میاری

تمومش کن

من تعجب میکنم خودت چطور خسته نشدی ...

به نظرم یه مدت مثلا دو هفته بگو نیاد تا این حساسیت برطرف بشه ..به خانوادت هم نی نی خودت رو بهونه کن ..

والا من الان جای همسر شمام و مرتب دارم غُر میزنم و واقعا خودم ناراحتم که چرا باید نسبت به یه بچه اینقدر حس بد پیدا کنم ...

آخه مسئله فقط اومدنش نیست دردسرش زیاده ،بچه برادر شوهر منم پنج و نیم سالشه ...یه بند حرف میزنه ،توقع داره تلوزیون روی کارتون باشه همش ،همش میگه گرسنمه ،شیطنت های بخصوص خودش رو هم داره ،گوشی میاره با خودش صدای گوشیش رو زیاد میکنه ...

فکر کن همه صداها توی خونه با هم قاطی میشه ...

این چند روز دیگه واقعا صدام در اومده به شوهرم میگم دفعه دیگه بیاد مجبورم مستقیم به مادرش بگم نفرستش ..

آرامش خونه رو گرفته ...