دنیا نیاوردم ولی کل بارداری مادرش من مراقبش بودم حتی بستری که بود من بالاس ش بودم دنیا هم که اومد ریز بود مادرش دستش نمیگرفتش همش من غسل چهلم هم من دادمش و بزرگش کردم تا مجرد بودم حالا که ازدواج کردم تقریبا از بارداریم این حساسیتا پیش اومد دارم روانی میشم
نمی‌دونم چکارش کنم سرشو کوبونده بود تو دیوار حموم کلی خون ازش رفت تاالان سرش درد میکنه میگه تحمل ندارم این بیاد تو هم میبینم ناراحت میشی اذیت میشم ... موندم چکارش کنم دیشب خواهراش اومده بودن کمکم خودش تو هال خوابیده بود جلو خواهرانش ابراز محبت نمیکنه خجالت میکشه کل دیشبو تو هال منو تو بغلش خوابونده بود انگار می‌خوام فرار کنم واقعا نمی‌دونم چکار کنم کدوم طرفی باشم دلم برا کی بسوزه کیو درک کنم هی خدا ...
اول دلت واسه خودت و زندگیت بسوزه دختر
شوهرت دوست داره ولی بچگانه رفتار میکنه
البته خدایی هم زیاده هر روز بچخ داداشت میاد
به لحظه خودتو بزار جای شوهرت اگه برادر زاده شوهرت هر روز میومد خودت ناراحت نمیشدی
چرا خو میشدم ولی من چکار کنم بین شوهرم و رودربایستی با خانوادم موندم بهش حق میدم بعضی وقتا خودم هم اذیت میشم ولی به رو خودم نمیارم برا همین موندم چه کنم چجوری شوهرمو آروم کنم تا همین چندماه بگذره بار کنیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
