من همه دوستام تقریبا خداروشکر وضع شون خوبه به جز یه دوستم که وضع زندگی هامون مثل همه
من وقتی توی جمع شون قرار میگیرم یه حس بدی بهم دست میده نمیدونم چرا نمیتونم توصیف کنم ولی یه حس یجوریه شاید یه حس بچه گانه است که خودمو با اونا مقایسه میکنم میدونم کار اشتباهیه ولی دست خودم نیست مثلا وقتی میرم پیش شون دوست دارم لباسای خوبمو بپوشم انگار دوست دارم هم سطح اونا بشم
مثلا پیشنهاد میدن بریم پیتزا بخوریم بریم کتابخونه و اینا
من چون نمیتونم یجوری میشم
خودمم میدونم اصلا خوب نیست بهم اسیب میزنه ولی واقعا دست خودم نیست بگین چیکار کنم این افکار از سرم بره بیرون زیاد غصه نخورم
کسی هست مثل من باشه اینجوری؟