۲۷سالمه تو دوران ابتدایی پنج سال هیچ دوستی نداشتم تو مدرسه اما احساس تنهایی نمیکردم چون تو کوچمون یکی دو تا دوست داشتم بالاخره شدم دوران دبیرستانو راهنمایی اونموقع ها با سه چهار نفر دوست صمیمی شدم که بالاخره از وقتی مدرسمون تموم شد از همون روز تا الان تنهام فک میکردم بزرگ شم تموم میشه این تنهاییا💔 اما بدتر شد الان من باردارم یه دختر دارم تو شیکمم من خیلی گریه می کنم از صب تا شب تنهام خسته شدم میخوام دیگه نباشم💔💔😔 کسیم هست که مثله من باشه و به چی امیدوار هستین تو زندگی
من
منم همینطور
منم💔
بخاطر هورموناته
منم تنهام
فکر نکن خودتی
منم مثل شما
ی دوست دارم ۶ماه ندیده بودمش
ولی از۹خردادتوخونمه بابچش چون شکست عشقی خورده
دوستی های الان بدرد نمیخورن
غیر قابل هضم و تحملن
ممکنه درونگرا باشی و اعتماد ب نفست پایین باشه
اما خداییش چیزی از دست ندادی
منم مثل تو.دوروبرمو نگا میکنم میبینم چقد مردم دورشون شلوغه اونوقت من تنهام.از دوستات خبری نداری؟یا تو فامیل دخترخاله ای چیزی نیس بهش نزدیک بشی؟
من نیز هم
دخترت همدمت میشه.باهم میتونید برید بیرون ،رستوان پارک سینما.پیاده روی و....
خب دوست پیدا کن
دوست پیدا کردن که سخت نیس
من اگە دلت خواست بیا پیوی عزیزم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
