چ جوری با احترام به پسرعمم بگم...

هممون اینطوریم عزیزم به هرحال دختر جوونی دلت میخواد تاب شلوارک تو خونه بپوشی موقع رابطه لباس خواب بپوشی با شوهرت راحت حرف بزنی حق داری نتونی کنار بیای اگه برادر شوهرت بیاد با شوهرت باید مثل خواهر برادر زندگی کنی تا زن زن و شوهر

واقعا واسه هرکسی سخته الان عروس عمه من شوهرش نظامیه خونشون طبقه بالای خونه عموم اینا ولی چون شوهرش نیست بچه کوچیک داره همش پایینه داشت درد و دل میکرد میگفت واقعا خسته شده میگفت یه دختر بیست ساله هستم واقعا دلم میخواد یکم ازادی داشته باشم لباسای باز بپوشم میگه من بچه کوچیک دارم تا نصف شب منو بیدار نگه میداره میگه سختمه صبح زود بیدار شم ناهار مادرشوهرم اینا رو درست کنم چون واقعا سختم هست فکر کن دختره با بچه کوچیک خونه رو تمیز میکنه صبحانه شوهر عمم رو میده چایی شوهر عمم هرثانیه باید اماده باشه تازه عمم ساعت دو خونه میاد از سرکار ناهارش باید اماده باشه سفره پهن باشه خب به هرحال سختشه با بچه کوچیک اینکارا رو کنه من خودم به شخصه دلم براش میسوزه 

خونه عموم=خونه عمم اشتباه تایپی بود

دوست عزیز جنگ اول بهتر صلح اخره

عزیزم رک وراست به پسر عمت بگو من نمیتونم 

فقط رابطه نیست چون رابطه بعد ازدواج کم تر میش به گذشت زمان 

پوشش خودت وخیلی کارهای دیگه پخت وپز 

بخدا ما بچه بودیم پسر عموم با ما زندگی میکردید ۸سال خونشون اونا روستا بود 

خیلی برا پوشش اذیت بودیم

اسی چیکار کردی؟ حل نشذ؟