من و خواهرهای شوهرم از بس صمیمی هستیم همه فامیل تعجب میکنن حتی خوده شوهرم حسودی میکنه
یه بار هم بخاطر مادرشون دعوامون شد خیلی اذیت شدم روز و شب نداشتم ..ولی بالاخره عادی سازی کردم.ای کاش یکی واسطه کنی برا آشتی
ببین من سنی نداشتم ک وارد خانوادشون شدم از همون اول بهشون تکیه کردم اونام پشتمو خالی نکردن دیگه گذشت و گذشت ک اینجور شد من جاریای دیگه هم دارم ک نه اصلا اونا اهمیت میدن ب اینا نه اینا ب اونا ولی من از همون اول همه حرفام برا اینا بود دیگ نمیتونم بمشم کنار
همه دعواه رو دارن سخت نگیر از نوع بدش...دعوای ما تصورش هم بده ولی خوب الان هر جا نگا کنم میبینم خیلی مشکلات رو سفت گرفتم ...روزا میگذرن
من هروقت بخاطر مادرشون دعوامون میشد و من مقصر نبودم همیشه پشت منو میگرفتن و انقد باهام حرف میزدن ارومم کنن ولی حالا من احمق گاو دم پریودیم بود واقعن ناخاسته این دعوا درست شد بخدا روز و شب کارم شده گریه
بهتره هر چی زودتر دوست کنی
هیچ کس بی عیب نیست همینکه یکی تو این دنیا پیدا شده حرفاتو بفهمه نعمت بزرگیه.مشکل نساز.خیر پیش
