سه چهار بچه که پر بچه نیست عزیزم، من سه تا دارم و کاملا از نظر عاطفی تامین هستن، چهارمی رو هم تامین می کنم به کمک خدا
این که بخشی از کارهای بچه کوچیک یا خونه بین بچه بزرگترها تقسیم بشه اسمش آسیب زدن به بچه نیست ، اتفاقا عین مسئولیت پذیر کردن بچه هست
و اتفاقا وضعیت الان جوان های جامعه بخاطر اینه که تو کوچیکی همه چیز در اختیارشان بوده ، یاد نگرفتن مسئولیت پذیری رو، جنگیدن برای رسیدن به خواسته ها رو، ایثار کردن رو
مادربزرگ من ۱۱تا بچه داره و چندین نوه که گه گاه هر کدوم برسن یه سر بهش میزنن.پدربزرگم هم خییییلی ساله از دنیا رفته.بهم زنگ زده بود میگفت چه خبر؟بعد از حال و احوال گفت من تا وقتی بچه ها بودن مشغول بودم به بهانشون و کاری میکردم،الآن همه بزرگ شدن باز خوبه چند تا هستن هر کدوم که بتونن در طول هفته یه سر بهم میزنن و روحیه میگیرم و شاد میشم ولی وقتایی که کسی نیست خیلی دلم تنگ میشه و کلافه میشم از تنهایی.
حالا شما فرض کنید مادربزرگم فقط مادرم رو داشت و مادرم فقط من رو و من هم فقط یک بچه.آیا یک نفر اینقدر توان داره که بتونه یه تنه هم به خودش برسه هم به کارخونه،هم کار بیرون اگر شاغل باشه،هم درس بخونه،هم هوای شوهر و خانواده ی شوهرش رو داشته باشه،هم هوای خانواده ی خودش و مادربزرگ و پدربزرگش رو؟
از اون طرف آیا با این شرایط مادربزرگ من هم میتونست یه تنه حواسش به مادرم و به من باشه؟خب وقتی خاله و دختر خاله و دایی و...باشه خیلی جاها کارها و بازیها و گردش و مراقبت از بیمار و...جنبه ی همکاری و تعامل پیدا میکنه.
اگر قرار بود من تک بودم با کلی امکانات و امتیازات زیاد و در کنار درس و کار و ازدواج و بچه داری همش یه تنه به خاطر تک فرزند بودن کلی فشار جسمی و فکری و روحی رو دوشم بود،واقعا خیلی اذیت میشدم و به نظرم خیلی سخته.
در مورد فاصله ی سنی موافقم.وقتی فاصله ی بچه ها به هم نزدیکتر باشه یه حسنهایی داره،زیاد هم باشه یه جور.ولی باز از تک بودن خیییلی بهتره چون تک فرزند داشتن هم سختیهای خودش رو داره،به خصوص تنهایی بچه در دوران نوجوانی و بعد از ازدواج و بچه دار شدنش خیلی سخته به نظرم.
به خصوص بچه ای که تنها باشه توی خانواده ای که والدین هم تک فرزند بودن که شرایط خییییلی سخت تره.
توی مدرسه ی دخترم وقتی دوستاش فهمیدمن داداش دار شده یکی ناراحت شده بود و با دخترم یه مدت کم محلی میکرد.ولی قبلش با دخترم دوست بودن،دخترم ازش پرسیده بود چرا ناراحت شدی گفته بود آخه من اتاق دارم کلی اسباب بازی دارم و همه چیز دارم ولی خواهر و برادری ندارم که وسایلامو براش بیارم و باهاش بازی کنم.خداروشکر با هم دوست شدن دوباره و من با مادرش بیشتر ارتباط گرفتم.انشاالله به همین زودیا دعای این دختر کوچولوی کلاس اولی برآورده بشه و دل هممون شاد بشه.
چون بارداری فاصلش زیاد شده مادر مشکلاتی پیدا کرده که پیگیر درمان شده.ممنون میشم برای این مامان دعا کنید که زودتر نتیجه بگیره.
راستی اسی گاهی فاصله ی زیاد بین بارداریها باعث میشه خانوم و آقا شرایط بارداری رو گاهی از دست بدن. حتی اگر بین عقد و بچه دار شدن هم خیلی فاصله بیوفته گاه همین مشکل پیش میاد و زوجها باید واقعا بهش توجه داشته باشن.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
