اول میتونم بگم متاسفم فقط ناراحت شدم انشاالله خدا خودش یه راهی جلو پات بذاره
منم همسرم مثل همسر شما روانی به تمام معناست بارها تاپای مرگ رفتم نمیشه باهاش یک کلمه حرف زد راجب مشکلاتمون روانی میشه و میزنه الانم چندروزه خونه خانوادمم بلاتکلیف
بچه ندارم ازش ولی تنهاچیزی که پامو بسته اینه که سخته برام جدایی ازطرفی هم از ابروم میترسم موندم تو بلاتکلیفی دلم و عقلم