یکسال از ازدواجمون میگذره چندین بار دعوای بد داشتیم حتی دوبار ناخواسته پای خانوادهامون اومد وسط نمیدونم واقعا اشتباه با کدوممونه اخه همشم موضوعاتیه ک به یه بچه ۵ساله بگی خندش میگیره..
مثلا دیشب اومد بره سر یخچال میوه برداره منم گفتم واسه منم بزاریا همرو خدت خوردی من نخوردم (چون من روزم اون نی)بعد هیچی نگفتو عصبی برگشت هستین بقیشو بگم
بگو
از همین موضوع بحثتون مشخصه به بلوغ فکری نرسیدید😐
خب
لایک
بعضیا زود جوش میارن واقعا دست خودشونم نیس
خب
یکم رفت کتاب خوند هی خدشو زد ب اون راه منم رفتم پیشش زیاد محل نمیداد اومد لباس بپوشه بره بیرون گفتم منم میام گف میخام برم سوپری جایی نمیرم گفتم نرو منم حصلم رفته نرفت.. بعد یهو با عصبانیت گف ت گ.. خوردی اینجوری با من حرف زدی و چنتا فش دیگ
اوایل ازدواج تا حدود زیادی طبیعیه ولی اشتباه محضه خانواده رو بکشین وسط
کم کم قلق همو یاد میگیرین
خوب ادامه ش...
دیگه اولش اینطوریه
وقتی عصبی شدتوچشماش نگاه کن وبعدسکوت کن بزار۶تافحش بده آروم بشه و....
کوتاه بیابرای زندگیت
بعدهمین مردچنان مردی برات میشه که دیونه اش میشی اونم دیوونه تو
عزیزم شوهرته دوستت نیست که اشتباه ما اینکه میگیم زندگی باید رفاقتی باشه زندگی باید توش احترام باشه اسی نمیگم این حرفت میتونه باعث دعوا بشه کلی میگم سعی کن حریما رو حفظ کنی
خیلی عصبی شدم اولش هیچی نگفتم بعد دیگ منم رفتم تو سینشو گفتم ب چ حقی بمن فش میدی فکردی کییی و ازین حرفا اونم گف خوب کردمو اینا دیگ فشا بالا گرفتو بحثم همینطور ببینین میگ اگ اروم میگفتی مشکل نبود ولی یهو از جات کندی و داد زدی گفتی ینی ادم تو خونه خدشم نمیتونه راحت باشه اینارو اون گف
خب، من هنوز متوجهی دلیل این عصبانیت و فحاشی نشدم 🤔🙄
