چطوری عاقل باشیم؟

1. قول نده مگر اینکه 100 درصد بتونی انجامش بدی!

ما یه موقعی قول میدیم. توقع برای خودمون ایجاد میکنیم، بعد نمیتونیم انجامش بدیم، آخرشم باید معذرت خواهی کنیم!

- وقتی توانایی این رو نداری که زندگی پسرت رو بعد از ازدواج حمایت کنی، برای چی تو جلسه خواستگاری میگی که خونه میدم به پسرم؟ بعد از عهده ش برنمیای و عروس خانم طلبکارت میشه! پدر و مادر عاقل وقتی ببینن میتونن این کار رو انجام بدن، این حرف رو میزنن، نه اینکه حالا یه چیزی گفته باشیم!

- به بچت میگی تو برام نوه بیار، من خودم بزرگش میکنم! نوه بیار من خودم خرج و مخارجش رو میدم، بعد نمیتونی و طلبکارت میشن! آدم عاقل وقتی میبینه براش توقع ایجاد میشه این حرف رو نمیزنه و بعدا اگه تونست کمک میکنه و اونها قدردان هم میشن

- قراره به بچت/ زنت/ کارمندت پول بدی؟ اگه تواناییت 200 هست، بگو 200 میدم بعد اگه وضعت خوب بود، 300 بزن به کارتش. نه اینکه بگی 300 میدم بعد 100 بدی!!

- پروژه رو 10 روزه تموم میکنی؟ 15 روز وقت بخواه

- ساعت 11 شک داری میرسی سر قرار؟ قرار رو یازده و نیم بذار و زودتر اونجا باش!

- به بچت قول نده که برات فلان خوراکی رو درست میکنم. خوراکی رو درست کن و بعد بگو فلان خوراکی رو برات درست کردم. نه اینکه قول بدی و نتونی انجامش بدی بعد با ناراحتی بچت مواجهه بشی

سوال: پدرشوهرم گفت به پسرم خونه میدم الان نمیده چکار کنم؟ برای خودت رنجش ایجاد نکن و به ارزش کارش پی ببر که قول داد و عمل نکرد. همین! نه اینکه مدام بشینی حرص بخوری

2. در دعوای هیچ دونفری دخالت نکنید!

به قول سعدی:

سخن میان دو دشمن چنان گوی که گر دوست گردند شرم زده نشوی

میان دو کس جنگ چون آتش است

سخن چین بدبخت هیزم کش است

کنند این و آن خوش دگرباره دل

وی اندر میان کوربخت و خجل

در دعوای زن و شوهرها، فرزند و والد، جاری ها، خواهر و برادر و... دخالت نکنید

میدونی چرا؟ چون با هم دوست میشن و حرفهایی که پیش شما زدن، دردودل هایی کردن، بدگویی هایی که کردن و... یادشون میره ولی حرفهایی که شما زدین رو هرگز. بعد شما میشین دو بهم زن و بدذات. چه بسا بعدا فحش هم بخورین. گول نخورین حتی اگه از اون فرد متنفر بودین.

در این موارد اگر جلوی روتون دعوا کردن از اون محل دور بشین، اگر شرایط طوری نیست که محل رو ترک کنید، نگاهشون نکنید. سرتون رو بندازین پایین تا تحریک نشین که بخوایین دخالت کنید و حرفی بزنید. 

اگر اومدن باهاتون دردودل کردن فقط گوش بدین و حرفهای خنثی بزنید مثلا انشالله درست میشه، چقد شرایطت سخت بوده، نمیدونم بخدا چی بگم؟ چقد پیچیده شد نمیدونم چی بگم، با مشاور صحبت کن اون میتونه کمکت کنه.

اگه اومدن گفتن حرف ببر و بیار بشین و قبول نکنین و بگین مشکلاتتون رو خودتون حل کنید، خودت بگی بهتره من چی بگم، من بگم همه چیز بهم میریزه

خلاصه بازی نخورین

3. توی زندگی من تاثیری داره؟

قبل از نصحیت کردن ها و نظر دادن ها، از خودمون بپرسیم توی زندگی من تاثیر داره؟ بی شک خیلی موارد، جوابی که ازتون بیرون میاد "نه" است!

- توی زندگی من تاثیر داره که فلانی ازدواج نکرده؟ نه! پس چرا بخوام سوا کنم چرا ازدواج نکردی

- توی زندگی من تاثیر داره که فلانی با فلانی ازدواج کرد؟ نه! پس چرا بخوام بگم حیف تو! تو سرتر بودی؟

- توی زندگی من تاثیر داره چرا فلانی بچه دار نمیشه؟ چرا فلانی یه بچه داره؟ نه! پس چرا بگم چرا بچه دار نمیشین؟ بچه دومم بیارین

- توی زندگی من تاثیر داره که برادرم پولش رو خرج لباس زنش میکنه؟ نه! پس چا به زنش با وقاحت تمام بگم پول داداشم رو کمتر خرج کن!!

- توی زندگی من تاثیر داره که خواهرم پول زیادی رو صرف خرید اسباب بازی برای بچش میکنه؟ نه!

- توی زندگی من تاثیری داره که فلانی چاق، لاغر شده؟ نه! پس چرا بخوام بگم رژیم بگیر لاغر شدی

وقتی جواب اومد "نه"، لطفا نظر ندین! عزیزان دقت کنید، خیلی از افراد نظر دادن رو مساوی میدونن با دخالت کردن! یه نظر میدی از سر دلسوزی، از سر تجربه؛ بعد میگن فلانی توی زندگی ما خیلی دخالت میکنه! شما که داری تاپیک من رو میخونی اولا سعی کن در زندگی بقیه نظر کمتری بدی، دوما توی زندگیت نظر دادن بقیه رو فقط نظر دادن بدونی نه دخالت! و هی نخوای حرص بخوری که فلانی داره توی زندگیم دخالت میکنه. نه عزیزم داره نظر میده. دخالت یعنی اینکه طرف مانع کار من بشه، یعنی نذاره من کاری که میخوام انجام بدم.

حالا یکی توی زندگیت هست که برای هر تصمیمی که میگیری یه نظری میده، چکارش کنیم؟ از نظرات خوب و درست استفاده میکنیم و از نظرات غلط بدون هیچ حرفی و با نگاه کردن خنثی یا اینکه با جمله ای باشه بهش فکر میکنم رد میشیم. همین!! اصلا لازم نیست که با طرف بحث کنیم یا بخواییم حالیش کنیم. یا بعدا حرص بخوریم که فلانی خیلی نظر میده. اگه قبل از هر تصمیم بدونیم چی رو قراره با اون تصمیم به دست بیاریم و چی رو از دست بدیم. عواقب و نتایج هر کاری رو بدونیم حتی اگه تحقیرمون هم کنند دیگه ساعت ها و روزها حرص نمیخوریم، اینجوری میشه که با نظرات تند و تیز و غلط بقیه، بهم نمیریزیم. یا حداقل کمتر بهم میریزیم!

سعی کنیم توی زندگیممون درست رو تشخیص بدیم و براساس درست تصمیم بگیریم. اگه هم نمیدونیم درست چی هست، از متخصص اون رشته (نه خاله و بابا و مامان و...) کمک بگیریم. درنهایت با عقل خودمون تصمیم بگیریم نه عقل دیگران! نچسبیم به فلانی که تو بگو من چکار کنم، تو هر چی تو بگی من همون کار رو میکنم. بعد وقتی ضرر کردیم یا نظر مخالف شنیدیم بگیم تقصیر فلانی بود، اون گفت. وقتی تصمیمی رو گرفتیم چون خالمون گفت معلومه وقتی دایی میاد نظر مخالف میده میریزیم.

همچین دقت کنید که به افرادی که با عقل شما حرکت میکنن نه عقل خودشون، مشاوره ای بدین که میدونین 100 درصد درست هست، اگه نمیدونین بگین بره پیش فلان متخصص چون اگه خوب بشه شاید ازتون تشکر هم نکنن ولی اگه بد بشه مدام میگن تو گفتی، تقصیر تو بود. باهوش باشین و عواقب تصمیم رو بگین و تصمیم نهایی رو بذارین برعهده خودشون

فرق نظر دادن و دخالت:

من میخوام برم عروسی، میخوام مانتوی قرمزم رو بپوشم، مادرم میاد میگه که اون مانتو مشکیت رو بپوش (اینجا نظر داد ولی دخالت نکرد). یا ممکنه بگه (چقد تو بد سلیقه هستی، این چیه پوشیدی (باز هم نظر داد با اینکه تند بود ولی دخالت نکرد). اگه گفت یا این رو عوض میکنی یا نمیبرمت عروسی (این شد دخالت، چرا؟ چون مانع انجام کار من شد)

خواهرم خیلی نظر میده، بهم میگه کمتر برای این بچه اسباب بازی بخر!

خب اول من باید بدونم چرا اون اسباب بازی رو خریدم، فایده ش چی بوده؟ ضررش چی بود؟ وقتی فایده و ضررش رو میدونم دیگه لازم نیست اون رو حالی کنم و بحث کنم. این حرف رو که زد، بحث رو عوض کنید؛ مثلا یه سوال کنید یا بگین راستی... یا بگین که لازم بود خریدم. (البته باهوش باشین که برای چه کسی توضیح بدین و چه کسی نه! مثلا اگه همین جمله رو شوهرتون میگفت قضیه فرق میکرد و نیاز به توضیح داشت.)

مادرشوهر/مادرزنم خیلی توی زندگیم دخالت میکنه و شوهرم/زنم به حرفش هست، چکار کنم؟

اولا اینکه مادرشوهرت/مادرزنت، نظر میده یا واقعا دخالت میکنه؟ اگه نظر میده و تو بهم میریزی، مردم که نمیتونن دهنش رو ببندن که تو زندگی کنی! ولی اگه نظر دادنها باعث میشه که شوهرت/زنت تصمیمش رو عوض کنه اون دیگه مقصر شریک زندگیت هست که نظرش رو تغییر میده و اگر دخالت میکنه (یعنی مانع انجام تصمیم میشه) باز شوهرت باید برای مادرشوهرش توضیح بده یا زنت برای مادر زنت. نه اینکه توی خانم پاشی بری یقه ی مادرشوهر رو بگیری که کمتر توی زندگی ما دخالت کن، بذار تصمیم های زندگیمون رو خودمون بگیریم و... نه عزیزم این کار تو نیست، کار شوهرته!

ما میخوایم عروسیمون رو تالار عجیب‌غریب بگیرم، همکارشوهرم گفته نه! تالار اجق‌وجق بگیرین  . ما قبلا تالار اجق وجق رو بررسی کرده بودیم و به خاطر فلان دلیل انتخابش نکرده بودیم الان شوهرم میگه فقط تالار اجق وجق. حالا چطوری همکار شوهرم رو سرجاش بنشونم؟

مشکل از همکار شوهرت نیست، مشکل شوهرته که نظرات بقیه تصمیمش رو عوض میکنه!! 

4. اختلاف با خانواده همسر

- خواهرشوهرم جلوی جاریم به مادرم فحش داده، چکار کنم؟ زنگ بزنم بگم هرچی گفتی نثار خودت؟

- مادرشوهرم کم محلی و بی احترامی  میکنه چکار کنم؟ قطع رابطه کنم خوبه؟

- مادرشوهرم هرموقع من میرم اونجا دهنم رو سرویس میکنه بس تمامی کارها رو میندازه گردن من؟ بهش بگم مگه من نوکرتم؟؟؟ خودت پاشو کارات رو انجام بده و امثال اینها که توی سایت روزانه با عنوان های مختلف شاهد هستیم.

خانوم های گل

اولا سعی کنید ظرفیت روحی تون رو بالا ببرید، با هر کاری و با هر حرفی بهم نریزید که دو روز دیگه بخوان بگن فلانی دیوونه است، دیوونه مون کرد، جرات نداریم بهش بگیم بالا چشمت ابرو، زودرنجه و نازک نارنجیه، بیخوده، بیچاره شدیم از روزی پاش رو به این خونه گذاشت هر روز یه برنامه داریم، و... پس سعی کنید زودرنج و نازک نارنجی نباشید 

دوما توقعاتونم بیارید پاریین که آره فلانی مهمونی دعوتم نکرد، فلانی عیادتم نیومد، کمک نکردن خونه رو بچینم، جهیزیه اوردیم یه تعارف نزد که برات غذا بپزم، بچه دنیا آوردم خرجش رو نمیدن، خونه داره پدرشوهرم بهمون نمیده عیدی برام نیووردن، آرایش کردم نگفت دخترم چقد خوشکل شدی، لباس نو خریدم یه مبارکت باشه نگفت و...  به نظرم همین که بهمون ظلم و بی احترامی و توهین و تحقیر نکنند کافیه. بقیه ش رنج و حرص بیهوده ای هست که برای خودمون درست میکنیم. 

سوما هر موقع رفتار بدی رو از طرف خانواده همسرتون دیدید، فقط و فقط باید برای همسرتون تعریف کنید اصلا و تحت هیچ شرایطی خودتون برخورد نکنید. لازم نیست وقتی دارین برای همسرتون تعریف میکنید به مادرش فحش بدین، اوقات تلخی کنید، با شوهرتون قهر کنید و... فقط تعریف کنید. مثلا بگین جاری اومد پیشم گفت خواهرشوهر به مادرم فحش داده، ناراحت شدم. چند وقتیه میریم خونه مامانت اینا فلان کارها رو میگه من انجام بدم خسته میشم تمامی کارها با منه، همه میشینن من باید کارها رو انجام بدم. امروز رفتم خونه عموت، مامانت به من گفت... 

نکته: هر چقدر جزئی هر بزنید، موفقتر خواهید بود. مثلا نگید مادرت به من توهین میکنه، دقیقا بگید چی میگه. 

متاسفانه متاسفانه میبینیم وقتی خانواده همسر ضربه ای میزنه، عروس هم متقالا ضربه ای میزنه. عزیزان وقتی این کار رو ما کنیم قطعا شوهرمون نمیگه آفریییین خوب جوابش رو دادی، خوب کردی و... نه قطعا ازمون شاکی هم میشه و میگه از مادرم عذرخواهی کن! حتی اگه کتک خورده باشیم و در دفاع از خودمون کتک بزنیم باز هم پیش شوهر محکوم میشی. پس مشکلتون رو طوری نکنید که نشه حلش کرد و بشین یه دختر بدجنس و بدذات هر چقد هم رفتارش بد باشه اون مادرشه. توقع اشتباه و بیجایی داری اگه خدت ضربه میزنی و توقع داری بازم شوهرت طرفت رو بگیره.

مادرشوهرم وقتی میرم اونجا دهنم رو سرویس میکنه چکار کنم؟ این جمله ای بود که دوستم بهم گفت، بهش گفتم برو به شوهرت با لحن آروم بگو که وقتی میری اونجا باید چکار کنی، همینطوری که داری برای من تعریف میکنی، بدون عصبانیت و از احساست بگو که خسته میشی و... ولی برای تغییر کردن صبرداشته باش. به شوهرش گفته بود. چند روز بعد دوباره رفته بود و تغییری ایجاد نشده بود، بهم گفت دیدی راهکارت بدرد عمه ت میخورد! بهش گفتم صبر کن و چیزی نگو و غری نزن چون یکبار گفتی و هنوز مدت زمان زیادی نگذشته. دفعه ی بعد زنگ زد گفت شوهرم گفته تا وقتی رفتار مادرم تغییر نکرده تو رو اونجا نمیبرم. میدونی چرا شوهرش سکوت کرده بود؟ چون شوهرش مرد عاقلی بود وقتی زنش شکایت کرده بود دقیق شده بود ببینه زنش راست میگه یا نه. یعنی زن و مادرش رو زیر نظر گرفته بود و وقتی دیده بود که زنش راست میگه گفته بود برای اینکه اذیت نشی نیا خونه ی ما. مردها جزئی نگر نیستن توقع نداشته باشین که بفهمن دارین اذیت میشین. به جای رفتار غلط صحبت کنید. آروم و متین و بدون عصبانیت. راهکار همینه پس رفتار بد از مادر شوهر، خواهرشوهر، عموی شوهر و... دیدی فقط برای شوهرت تعریف کن و بگو درخواستت چیه

درخواستاتونم درست تعیین کنید. برو جواب مادرت رو بدهههه، برو بزن توی دهن عموتتتت، برو به خواهرت فحش بده وگرنه خودم میدم. اینها درخواست های غلطی

درخواست درست چیه؟ رفتارش دیگه تکرار نشه

حالا اگه آقا هستی و خواننده تاپیک من توی تاپیک "مرد اگه مرد باشه" مینویسم یک آقا در این مواقع چکار کنه

پست قبل گفتم، که اگه قراره ایرادی به خانواده شوهر بگیری حق نداری مستقیم به خودشون بگی باید به شوهرت بگی و ازش بخوای که حلش کنه، و اگه ایرادی از عروس دیدی حق نداری خودت تذکر بدی باید به پسرت بگی. اینکه مرد چطوری حلش کنه رو توی تاپیک مرد اگه مرد باشه میگم

5. محبت به عروس/ خانواده همسر

خواستی به عروس محبت کنی از دریچه پسرت وارد شو و خواستی به مادرشوهر و خواهرشوهرت محبت کنی از دریچه شوهرت وارد شو! متاسفانه چیزی که میبینیم اینه که برای محبت ها هم عروس/خانواده همسر  رو حذف میکنیم و هم پسر/شوهر رو

 به این مورد که موضوع تاپیک پارسال بود دقت کنید.

++ خلاصه ی موضوع کاربر: شهر دور عروس شدم، جهیزیه رو آوردم. مادرشوهرم اومد توی تک تک کارتن ها رو نگاه کرد و نظر داد، چرا وقتی مادر من هنوز نمیدونه، فرش من چه شکلیه مادرشوهرم باید اینکا رو کنه؟ به شوهرم گفتم و شوهرمم عصبانی شد رفت به پدرشوهرم گفت. پدرشوهرم مادرشوهرم رو زد. بعد هم شوهرم اومد خونه من رو زد!

از نظر برخی کاربرها این کار بد بود و استارتر حق ناراحت شدن داشت و از نظر برخی کاربرها زودرنج بود.

نکته ای در ارتباط با دید و بازدید از جهیزیه:

اگه دختر دوست داره نگاه کنی و نری نگاه کنی، میشی حسود. میگه اینقد حسود بود که نیومد وسایل رو نگاه کنه

اگه دختر دوست نداشته باشه جهزیه رو نگاه کنی و بری قشنگگگ نگاه کنی میشی فضول.

این مادرشوهر اگه مادرشوهر عاقلی بود. اول به پسرش میگفت ما میخواهیم وقتی می یایم خونتون وسایل رو قشنگگ نگاه کنیم و بررسی کنیم. به نظرت خوبه؟ اون پسر هم  میگفت حالا موقعش بهتون میگم. (حرف غلط: میرم از زنم میپرسم بهتون میگم) بعد شوهر زیرک میرفت نظر زنش رو میپرسید و به مادرش میگفت نه من دوست ندارم که این رسم رو (حرف غلط: نگاه نکنید چون زنم دوست نداره). و در نهایت مادرشوهر تاپیک میرفت و وسایل رو نگاه جزئی میکرد و میومد و این جنگ بزرگ هم به پا نمیشد.

++ موضوع کاربر: مادرشوهرم بهم پول داده و گفته دمپایی بخر

مادرشوهر باهوش: پسرم تولد زنته میخوام براش دمپایی بخرم، نظرت چیه؟ حتی اگه پسرش نظر زنش رو نمیپرسید و هم میگفت خوبه، عروس نمیتونست شاکی بشه؟ چرا چون به تایید شوهرش بوده اگه پسر گفت گوشی بخر چی؟ خب جنگ که نیست به پسرت میگی من اینقدر بودجه دارم، هر چی فکر میکنی خوبه بگو بخرم. پس نازگل _بانوو خانم! قراره به عروس و خانواده شوهر باج بدیم دیگه؟ من اسمش رو نمیذارم باج دادن. میذارم زیرکی. اینجوری دیگه پسرم نمیتونه بیاد به من بگه زنم رو ناراحت کردی! فضولی برای چی اینقدر جهیزیه رو نگاه کردی و... و اگه بخواد چیزی بگه بهش میگم من که ازت پرسیدم خودت گفتی. اگه هم توقعش زیاد بود میگم من نمیتونم و خودتم کمک کن یا یه چیز دیگه انتخاب کن.

پس  نظرم اینه اگه قراره لطف و محبتی و خدمتی به عروس/خانواده شوهر کنیم از دریچه پسر/شوهر وارد میشیم.

++ نمونه ای رایج: خانواده شوهرم وقتی میخوان بیان خونه ی ما فقط به شوهرم زنگ میزنن و من رو نادیده میگیرن و دیگه به من که خانم خونه هستن زنگ نمیزنن. برای دعوت کردنشون هم همیکار رو میکنن.

اتفاقا خانواده همسر کار درست انجام میدن، عروس خانم توقع تو غلطه! تو رو خانواده همسرت نادیده نگرفته. تو رو همسرت نادیده گرفته. همسرت باید به خونواده ش بگه بهتون خبر میدم. بعد از خانمش بپرسه مهمونی دعوت شدیم نظرت چیه؟ (ممکنه خانم عادت ماهانه باشه و اصلا نتونه بیاد مهمونی.) وقتی زنش گفت نمیتونم. آقای همسر زنگ میزنه به خانواده ش و میگه ممنون از دعوتتون، شرایطم برای مهمونی خوب نیست (حرف غلط: زنم حالش خوب نیست). زن تو جزو شرایط تو هست و تو اگه بگی شرایطم خوب نیست دروغ نگفته ای.

خواهر شوهرم بچه م رو میزنه؟ چکار کنم؟ 

آفرین دیگه یادگرفتی میری به شوهرت میگی بچه مون رو میزنه، تنها کسی که حق داره بچه رو تربیت کنه تویی و ازت میخوام بهشون بگی وقتی رفتار اشتباهی میکنه به جای اینکه خودشون 

میخوام یه ترشی بدم خواهر شوهرم، چکار کنم، بدم؟

آفرین از شوهرت بپرس ترشی ببریم برای خواهرت؟ شوهرتم از خواهرش بپرسه ترشی میخوای؟

چطوری نه بگیم؟

1. تشکر کردن/همراهی کردن

2. گفتن دلیل

3. راهکار

لازم نیست هر سه تا باهم باشه ولی اگه باشه "نه" قشنگی گفتیم

میای بریم مهمونی؟

مرسی از دعوتتون، من باید برم جلسه، خوش بگذره بهتون

میخوای برسونمت؟

ممنونم، ماشین گرفتم

فلان کار رو برام انجام میدی من نمیرسم؟

خداقوت، واقعا خسته نباشید، دلم میخواد کمک تون بدم ولی کارم زیاده. از آقای فلانی سوال کنید

میتونی جای من بیای کشیک، من بابام مریضه؟

خدا سلامتی بده، کاش زودتر میگفتین متاسفانه باید برم