دوماه دیگه باید برم سرکار و بچممو موندم چیکار کنم،خیلی به پسرم وابستم اصلا طاقت دوریشو ندارم،کیا این مرحله رو طی کردن بیاین بهم امیدواری بدین که منم عادت میکنم.
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
شوهرمم کارمنده،مغازه هم داریم.خونه ماشین ،باغ .زمین هم داریم.ولی من از لحاظ اینکه پسرم آینده ی بهتری ...
الانشو خراب میکنی برای اینده؟؟؟ با این تفاسیر داری بهش ظلم میکنی....منم کارمند بانک بودم استخدامی ولی بخاطر پسرم استعفا دادم و تازه الان میفهمم چه طلمی بهش کردم اون تایمی که میرفتم سرکار و اون زبون بسته نمیتونست حرفی بهم بزنه
هرکسی بوسه ستاند ز لب یار کسی...بی گمان دست در آغوش نگارش ببرند
من بچموپیش مادرم میذاشتم وخیالم راحت بود تجربه مهدوندارم به نظرم اگه بتونی یه پرستاربگیری تادوسالگی بیادتوخونه بچه رونگه داره خیلی بهتره چون خیلی زوده که یه دفعه هم ازمادر هم ازخونه دوربشه
سلام اتفاقا مهد از فامیل بهتره. فامیل منت می گذاره و یا با لوس کردن کارت رو سختتر می کنند. مهد بگذاری نظمتان بیشتر است خیلی بیشتر. فقط از الان دنبال مهد کوچک باش.