سلام، نیمه شعبان مبارکمون باشه! یا به قول دوستان Happy half of the Shabaan! :)
دل نوشته نوشتن توی روز نیمه شعبان برای من تبدیل به رسم شده دیگه، گفتم امسال هم چیزکی بنویسم (اگر علاقه‌ای به خوندن تاپیک‌های قبلی دارید روی پروفایم کلیک کنید).
حقیقت اینه که ارزیابی کردن خودت کار سختیه! فقط امیدوارم قدمی رو به جلو برداشته باشم.
داشتم به انتظار و منتظر بودن فکر می‌کردم که یاد یک خاطره‌‌ای افتادم. جایی مهمون بودیم، من با صاحب مجلس دم در ایستاده بودم تا از طبقه پایین پرس‌های غذا رو بیارن تا پخش کنیم، که این بنده‌خدا برگشت گفت اگر همین‌قدر هم منتظر امام زمان ایستاده بودیم تا حالا ظهور کرده بودن :)
گاهی اوقات به حرفش فکر می‌کنم، و با خودم می‌گم تا حالا شده حتی برای یک لحظه انتظارت رو بکشم؟ انتظارت رو بکشیم؟ نشده دیگه، نشده که نیومدی! چقدر بی‌وفاییم ما...
خدایا به حق این روز عزیز خودت کمک‌مون کن یار امام زمان باشیم! خدایا دل‌های ما رو با امام زمان پیونده بده! که ما به جز تو و این خاندان هیچ پناهی نداریم...
باز هم می‌گم که این تایپک بیشتر تلنگریه برای خودم.
نیمه شعبان با اندکی تاخیر مبارک باشه!🌱
