فرهنگ سازی

سلام عزیزانم،امیدوارم حالتون خوب باشه🌻

مدتی هست که متوجه شدم در جامعه به شدت همدیگه رو مورد قضاوت و مقایسه قرار میدیم،سرزنش میکنیم و غیره.

اما برای بهتر شدنِ اوضاع بالاخره باید از یک جایی شروع کنیم. چرا به جای سرکوب کردن،یکدیگر رو درک نکنیم؟

چرا شرایطِ آدمها و اتفاقات رو به خودشون نسپاریم و سرزنش نکنیم؟

چرا اجازه ندیم یک انسان برای خودش زندگی کنه؟

چرا انتظار داریم که همه باید شبیه به هم و یک دست باشیم؟

بعضی ها عقیده دارن افرادی هستند که ناباب و بی فکر هستن برای جامعه مفید نیستن اما چه کسی این حق رو داده که پیش داوری کنیم؟ ما چقدر از درستی ها و اشتباهات آگاهی داریم؟

عده ای دیگر هم هستن که باور دارن وجودِ چنین افرادی جامعه رو خراب میکنه مثلا آمارِ طلاق، آمار فرزند، رتبه ی قبولی و غیره.

اما از کجا معلوم من اون آدم نباشم؟ این منم که چنین باور اشتباهی رو دارم و به جای مهربانی،خوبی و فهمیدنِ افراد بهشون آسیب میزنم و توهین میکنم؟ اصلا خودِ من برای جامعه چیکار کردم؟

توجه داشته باشید جامعه رو برای این به وجود آوردیم که راحت در کنارِ یکدیگر زندگی کنیم،بهم کمک کنیم،همفکری داشته باشیم و غیره. جامعه متشکل از همین مردم هست چه رفتارشون به دلمون بشینه و یا نه،چه عقیده شون با ما یکی باشه یانه، ما همدیگر رو پذیرفتیم و گروهی زندگی کردن رو تشکیل دادیم پس حالا برای چی عده ای رو طرد کنیم و به خاطر متفاوت بودنِ راهش،سلیقه اش و غیره محکوم کنیم؟

انسانیت رو به خاطر بیاریم و همدیگه رو همونطور که هستیم بپذیریم. من اگر بد باشم یا خوب، همینم که هستم. تو هم میتونی خودت باشی و سعی نکنی شبیه یه دیگری باشی و یا دیگری رو تبدیل به خودت کنی.

اندکی روحیه بدیم،به خاطرِ وجودِ همدیگه تشکر کنیم و سپاسگزار باشیم.🙂😄💖💐