در اصفهان کسی پرستار برای خانم سالمند نمیخاد؟

بیایین خصوصی لطفا تا براتون بگم کامل . 

درخاست میدم. 

ممنونم. 

عزیزم اصلا مشخص نیست خانا نیست

ممنونم گلم اسکرین گرفتم ❤❤❤❤

سلام عزیزم . نمازام به لطف خدا اول وقتِ. 

هروزم اعمال مستحبی انجام میدم. مثلا روزی یه جز قران . زیارت عاشورا. صلوات . و ذکرها و دعاهای دیگه. 

ما 70 درصد مشکلاتمون حل شده. فقط مونده این یدونه که توی بدنمهِ.

که اونم خدا کمکم کنه از اینجا برم. چون دیگه کشش ندارم. 

اختیار داری. الهی به حق این ماه مقدس شما. ما و همه ی اونایی که با مشکلات ماورایی درگیرن نجات پیدا کنن تا ابد. 

عزیز مشکلات خانواده ما واقعا زیاد بود. از روزی که اومدیم این خونه. ینی حدود 30 سال پیش. اب خوش از گلمون پایین نرفت. هروز و همیشه دعوا در حد خونریزی. دیگه به این نتیجه رسیده بودیم که یکیمون باید کشته بشه خونش ریخته بشه تا بلکه مشکلات دست ازسرمون برداره. 

3 تا برادر بیمار شدن. چندین سال. بیمار روانی....و چیزهایی که قابل گفتن نیست... مادر به یه نحو. پدر به یه نحو. خودم ... ای خدا کاش همگی سرطان گرفته بودیم و مرده بودیم اما اینققدددددر زجر نکشیده بودیم. از لحاظ آبرو. بیماری. مالی.  بستگی بخت هممون... هر چی که بگی به سرمون اومد.  دشمن شاد شدیم. میگم چیزهایی هست که اصلا قابل بیان نیس. 

ولی خوب با توکل به خدا و ختم های سنگین مثل سوره بقره و ختم صلوات و نذر و مجلس روضه تو خونه گرفتنو و قربانی دادنو .... بااازم بهتر شد. و حدود 70 درصد خوب شدیم. 

اما من همچنان تحت شکنجم. هنوز هممون. شبها موقع خواب کابوس اون سالهای دربه دری ولمون نمیکنه. 

هنوزم کسانی هستن که مدام برامو سحر جادو میکنند دوربینهای مداربسته فیلمشونو گرفته. 

اما بازم شکر.  یبار ختم 124 هزار صلوات برداشتم. یه یبار 124 هزار الهم العجل لولیک فرج. و 30 هزار بار ختم استغفرالله ربی اتوبه الیه و

 124 بار سوره مومنون در یه جلسه که دوروز پشت هم خوندم نفسم بند اومد. خیلی خیلی ختم و نذر برداشتم و بر میدارم. 

طبق توصیه یکی از دوستان نی نی سایت بازم ختم 124 هزار صلواتو برداشتم.  اینبار صلوات با وعجل فرجههم...

فقط از این شهر برم. توی این شهر نه دیکه آبروی داریم. نه آرامش... 

اختیار داری. الهی به حق این ماه مقدس شما. ما و همه ی اونایی که با مشکلات ماورایی درگیرن نجات پیدا کنن تا ابد. 

عزیز مشکلات خانواده ما واقعا زیاد بود. از روزی که اومدیم این خونه. ینی حدود 30 سال پیش. اب خوش از گلمون پایین نرفت. هروز و همیشه دعوا در حد خونریزی. دیگه به این نتیجه رسیده بودیم که یکیمون باید کشته بشه خونش ریخته بشه تا بلکه مشکلات دست ازسرمون برداره. 

3 تا برادر بیمار شدن. چندین سال. بیمار روانی....و چیزهایی که قابل گفتن نیست... مادر به یه نحو. پدر به یه نحو. خودم ... ای خدا کاش همگی سرطان گرفته بودیم و مرده بودیم اما اینققدددددر زجر نکشیده بودیم. از لحاظ آبرو. بیماری. مالی.  بستگی بخت هممون... هر چی که بگی به سرمون اومد.  دشمن شاد شدیم. میگم چیزهایی هست که اصلا قابل بیان نیس. 

ولی خوب با توکل به خدا و ختم های سنگین مثل سوره بقره و ختم صلوات و نذر و مجلس روضه تو خونه گرفتنو و قربانی دادنو .... بااازم بهتر شد. و حدود 70 درصد خوب شدیم. 

اما من همچنان تحت شکنجم. هنوز هممون. شبها موقع خواب کابوس اون سالهای دربه دری ولمون نمیکنه. 

هنوزم کسانی هستن که مدام برامو سحر جادو میکنند دوربینهای مداربسته فیلمشونو گرفته. 

اما بازم شکر.  یبار ختم 124 هزار صلوات برداشتم. یه یبار 124 هزار الهم العجل لولیک فرج. و 30 هزار بار ختم استغفرالله ربی اتوبه الیه و

 124 بار سوره مومنون در یه جلسه که دوروز پشت هم خوندم نفسم بند اومد. خیلی خیلی ختم و نذر برداشتم و بر میدارم. 

طبق توصیه یکی از دوستان نی نی سایت بازم ختم 124 هزار صلواتو برداشتم.  اینبار صلوات با وعجل فرجههم...

فقط از این شهر برم. توی این شهر نه دیکه آبروی داریم. نه آرامش... 

یه شهر غریب ...