شوهرم چند بار گفته خدا کنه به مشکل مالی نخوریم وگرنه تو نمیتونی تحمل کنی میری🥺
بچه ها من هم توی خونه پدرم و هم شوهرم سطح زندگی متوسط داشتم البته ( در امد بابام کمتر بود اما اونموقع تورم کمتر بود و مامان من جوری بود که از زیر سنگ جور میکرد به به بچه هاش نمیگفت نداریم من هرچی که نیاز داشتم فراهم میکرد برام)( در امد شوهرم بیشتره ولی نه اونقدر که بتونه توی این گرونی بریز بپاش بی رویه کرد اما بیشتر هست در حدی که خونه زندگی بزرگتر و منطقه بهتر باشه وسایلم شیکتر باشه اما مثلا من نصف خونه پدرم هزینه برای پوشاکم نمیکنم) هیچ وقت زندگی لاکچری تجربه نکردم و جالبه بگم هیچ وقت ارزوش رو هم نداشتم کلا ادم پرتوقعی نیستم مثلا تا بحال هیچ سفر خارجی نرفتم دلمم نمیخواد برم
من چون مامانم با درامد کمتر هیچی ازمون دریغ نکرد برای بچه هام هم دوست دارم همونجوری باشم در حد نیازهای روزمره و پوشاکشون و...
برای خودمم کلا مثل خونه بابام تمایلی به خرج کردن ندارم فقط بچه هام
شوهرم دوست داره بچه ها هرچی میخوان سریع محیا نشه براشون یکم انتظار بکشن😒 در صورتی که من میدونم انتظار کم کم شوق بدست اوردن رو از بین میبره
چند بار که همینطوری نشستیم از همجا حرف میزنی یهو این رو میگه
