از نامزدی تا الان که حدود دوسال میگذره هر وقت خواستم برم بیرون یا با مادر خودم یوده یا با یکی از اعضای خانوادش، اصلا نمیذارن دختر یازن جوون تنهایی جایی بره
اکثر خانواده های اینجا همینجورن و عادیه
شوهرم که به شوخی میگه خوشگلی و فلان دوست ندارم بری بیرون بهت خیره میشن فقط با خودم. الانم نوزاد دارم خودش نمیرسه فقط مادرشو میفرسته بیاد چیکار کنم به نظرتون
وقتی اون طرفا عادیه باید بسازی دیگه
وگرنه قبل عروسی باید شرط میزاشتی که من دوست ندارم اینطوری زندگی کنم
مامانش چرا باید بیاد مراقب تو باشه:/
خب باهاش صحبت کن
منظورت کل شهرتونه ک دختر جوون تنها نمیزارن بره بیرون؟ یا ن فقط خانوادت
پارانوییده
من کلا با هیچ کس نمیزاره برم واقعا خسته کنندس
حالا ّیرون نرو
قبل ازدواج باید فکرشو می کردی.این طرز فکرشه.ریشه داره.سخته تغییر دادنش
منم اینجوری بودم وقتی کم کم بچه ها بزرگ شدن خودم تنهایی میرم
والا نمیدونم من که کلا از روزاول بدون اطلاع دادن میرفتم بعد زنگ میزد میگفت کجایی میگفتم فلان جا دوسه بار اول ناراحت شد گفت حداقل اطلاع بده وبرو دید کارخودما میکنم کوتاه اومد البته نمیگفت نرو میگفت اطلاع بده
هر کس متناسب با شرایط زندگیش میتونه تصمیم بگیره.نمیشه نسخه زندگی من واسه شما نوشت.شما خودت توی سوال خودت جواب خودت دادی،هم گفتی شوهرت دوست نداره هم شرایط محیطی که زندگی می کنید اینجوریه.
اون دوستت داره حرفای اینا رو ملاک نکن زندگیت خراب شه بعدن درست میشه
