نظرتون راجب مردی که میگه من وابسته ی خانوادمم...

من اگر جای مادر این آقا بودم خودم فرزندمو در صورتی که توانایی مالیشو داشت خونه مستقل داشته باشه از اون خونه بیرون میکردم 

استقلال یکی از ارکان اصلی زندگی مشترک هست 

هیچکس اندازه همسر من وابسته خانواده نبود و نیست ولی این ربطی ب زندگی نداره خونمون تو یه محله اس ولی جداس و هر روزم میره سر میزنه خونه پدرش زندگی متاهلی دونفر تصمیم میگیرن ن یک نفر

۹ساله شب و روزم با مادرشوهر پدرشوهرم میگذره 😪😪فقط برا خواب میرم خونه خودم

چی گفت بهت؟

حالا شاید بعدا آروم تر شد اومد خوند. 

اما واقعا خیلی حرمت ها بین ما و خانواده همسرم و متاسفانه بین من و همسرم از بین رفت فقط و فقط به خاطر همسایگی باهم. 

غیر قابل تحمله واقعاً..

پدر و مادر و خواهر و برادر خانواده پدری حساب میشن که مسئولیت هندلینگ کردنش به عهده پدره. اما همسر و بچه هستن که خانواده شخصی حساب میشن وقتی خانواده خودتو(زنو بچتو) راضی نگه نداری خانواده پدری رو میخوای ساپورت کنی؟ چه دختر چه پسر ازدواج میکنه حتما حتما باید از خانواده پدری دور بشن تا بتونن به خودشون اتکا کنن خودشون رئیس خودشون باشن مستقل و خودکفا و قوی بشن. وگرنه این مدلی ک استارتر گفت دلخوشی خانواده شخصی پرررررر میزنه میره

بگو بیاااااااد ببینممممم یعنی چییییی اعصابش خورد شد رفت 

ما برای کی داریم حرف میزنیمممم

همینکه نمی پذیره خودش مهر تایید رو نظر هممون بنظرم با مردی که وابسته خانوادشه و منطقی هم نیست قطعا توی زندگی مشترک مشکل ایجاد میکنه

داداش کار خیلی خوبی میکنی

از مادر عزیز تر و بهتر کسی نیست

بمون پیش مامان

استارتر  رو بیخیال 

حق با شماست

قشنگ جواب دادم  استارتر جان🤣🤣🤣 

😅😅😅😅😆😆

والا حرفشون عذر بدتر از گناهه 

نمیتونم جداشم یعنی چی 

خودخواهیه مخضه 

لطفا این افکار و عقاید رو قبل ازدواج به همسراتون بگین تا یه دختر بدونه درست تصمیم بگیره 

استقلال چیزیه که هر زنی وقتی توان مالیشو داره دوست داره بهش برسه و ربطی به نوع ارتباط هم نداره من بسیار زیاد روابط خوبی با خانواده همسرم دارم ولی نه با خانواده خودم و نه همسرم دلم نمیخاد یکجا باشیم مگر اینکه توان مالی نداشته باشم 

اول از همه عرض ادب به شما و همسرتون🙏🏻🙏🏻

ببینین آدم اول باید به بلوغ عاطفی و بلوغ رابطه برسه بعد ازدواج کنه، همسرتون باید بدونن در قبال شما مسئولن و اولویت اول زندگی آدم همسرشه گرچه باید کاملا به پدرمادر احترام گذاشت ولی باید حواسشون باشه که ایشون مسئولیتشون اینه که زندگی خودشونو بسازن 

من کاملا درک میکنم چی میگن و چه حسی هستن، چون مامان جون خودم(مامانِ مامانم😅) کافیه داییم بیاد مهمونی، بعد از اینکه دایی میره ایشون شروع میکنن به گریه

یا مثلا ما یکسال یه شهر دیگه بودیم، هر روز زنگ میزدن گریه و... که چرا مامانتو از پیش من بردی و...

گرچه خودشونم میدونن که کارشون اشتباهه ولی خب یه وقتایی باید نشست حرف زد توضیح داد تا منطقی تر برخورد کنن و کنار بیان با موضوع(که اتفاقا خیلی خیلی بهتر شدن و دیگه اوکین با این مسائل و این جور قضایا و خیلی وقته که دیگه پیش نیومده چون ایشون متوجه شدن که بچه ها هم حق زندگی کردن دارن)، اینم در حالیه که همسر شما خودشون قبول کنن که باید جدا و مستقل زندگی کنند هرچند وقت یه بار یه سری بزنن اونم کوتاه، ولی در درجه اول وقتی ایشون نخواد بپذیره نمیتونه پدرمادرشم مجاب کنه

ولی مطمئن باشین از وقتی که بپذیرن و اینجوری به پدر مادر نچسبن، اونا هم کم کم بعد از یه مدتی کنار میان و اتفاقا از مستقل شدن و زندگی بهتر فرزندشون لذت میبرن اصلا نگران این موضوع نباشین🙏🏻👌🏻

یه چیزایی خیلی واضحه سعی کنین تو زندگی چالش برانگیزش نکنین🙏🏻سعی کنین راه درست و منطقی و عاقلانه رو انتخاب کنین و خودتون و همسرتون رو اذیت نکنین، دیگه شما باید یه زندگی رو مدیریت کنین نمیشه با منطق بچه ۲ ساله برخورد کرد که،یکم لطفا پخته تر باشین و بدونین که وقتی ازدواج کردین اولویت اول زندگی آدم حمایت و خوشبخت کردن همسرشه، از صمیم قلبم امیدوارم که همیشه موفق باشین و عاشقانه در کنار همدیگه زندگی کنین🙏🏻🙏🏻🙏🏻🌹🌹

خانما خودتون خسته نکنید لطفا اسی همسرش ک رفت خودشم تو تاپیکش نیست انگار🤭

منم مثل شما در یک اپارتمان بودیم اونقدر دخالت کردن در تربیت بچه هامون که کلا تربیتشون از دست خودمون در رفت حالا که بزرگ شدن  و بچه های فامیل از بچه های ما بهتر شدن خودش می فهمه چیکار کرده ولی خودشو میزنه به نفهمی