یادم نیست فقط اومدم که برات بنویسم ؛ بهتر میشی عزیزم ، میدونم الان خیلی سختته ولی بهت قول میدم این حال میگذره و کم کم بهتر میشی 🌺🌺🌺
خدا رفتنگان همتون رو بیامرزه چقدر دلم گرف و اشکم سرایز شد
لعنت ب این دنیا
اولش ناباوری و حس قدرتمندی داشتم. اما در واقع انقد تو دلم ضجه زده بودم بدنم اسیب دیده بود در حدی که از خاکسپاری اومدیم فهمیدم بی اختیاری دفع گرفته بودم اون لحظات تا حدود دو سه ماه روزی چند بار گریه میکردم. بعد ۶ ماه کاملا قابل تحمل میشه .خصوصا اگر سفر بری و سر کار .کلا تو خونه نمون وگرنه مزمن‌میشه
بعد یک سال حدودا، الان با اینکه ۷ سال گذشته خیلی احساس بی کسی دارم خیلی، پدر مادرم پیر و افسرده شدن و تنهای تنهاییم
همسرم سرما خورده بود انتی هیستامین خورده بود رفته بودیم شهر دیگه دیدن اقوام بعد از ناهار برگشتیم اما ۲۵ کیلومتر بیشتر نیامده بودیم که همسرم چشماش باز بود دیدم بد رانندگی میکنه گفتم خوابت میاد گفت نه همین که برگشتم رفتیم رو گارد ریل بغل جاده وماشین رفت رو هوا بعد ۸ تا ملق زد رو سقف وایساد پسرم صندلی عقب خواب بود حدود ۲۰ تا ۳۰ متر پرت شده بود بیشتر از این نمیتونم بنویسم ولی همیشه قبل از سفر حتی مسکن ساده هم نخورید
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
