بعد از چند وقت از مرگ عزیزتون آروم تر شدید

دقیقأ از وختی رفته دارم فقط میگذرونم همه بدنم از درد غلج شده ب معنای واقعی کلمه کمرمو شکوند با رفتنش وختی دولا میشم رو زمین چیزی بردارم ب سختی میتونم پاشم دست و پام خورد شده پیرم کرد با رفتنش

چشم . اما به بحث جور دیگه نگاه کن . ادم با کسی که براش ارزشی نداره بحثی میکنه ؟ قطعا مامانت با ارزشترین ادم زندگیت بوده که اینقدر مهم بوده بهش حساس بودی و سر هر چیزی سعی میکردی اصلاحش کنی و بحث میکردی .کسی واسه ادم مهم نباشه با به لبخند میگذره ازش .‌

ببین دردت کم نمیشه. به اون غم اخت میشی و عادت میکنی. میگم الان بعد ۷ سال که ناگهانی هم بود فوت برادر و پدرم ادمای سابق نیستیم. ولی به خاطر مامانم حفظ ظاهر میکنیم. هی اون رو دلداری میدیم. بعدم براشون صلوات خیراتی بفرست. هی به خودت بگو اگر بابا بود راضی بود من رو تو این حال ببینه. هی اینجوری خودت رو اروم کن. بعضی وقتها به خودم میگم فکر میکنم اونا تو جای دورن. بعد از مدتی ماهم به اونا ملحق میشیم. اینجوری خودت رو اروم کن

عزیزم من وقتی پدرم رفت بچه م ۳ ساله بود . فکر کن من مجبور به چه تظاهری بودم . چون بابا ۸ ماه تو بستر بیماری بود و تو اون ۸ ماه بچه ی من لکنت گرفت . اگه من بعد رفتنش مراقب نبودم بچه م نابود میشد چون صبورترین همبازیش رو از دست داده بود .‌...همه ی ما به خاطر عزیزانمون مجبور به ادامه ی زندگی و تظاهر هستیم نازنین .

من اکی شدم خدا دوتا دسته گل بهم داده ولی دیگه حسی برای ناراحت شدن یا خوشحال شدن ندارم فقط حواسم و وقتم را برای موفقیت بچه هام گذاشتم دیگه کارهای اطرافیان برام مهم نیست 

بعد فوت پدرم خیلی حالم بد بود همش بی حوصله بودم گریه میکردم بعد 6یا7ماه بهترشدم اماداغش سنگین بود واسم بعد حامله شدم خیلی روحیم خوب شد اونم بعد5ماه سقط شد کلا داغون شدم فقط دلم میخواست برم سرخاک پدرم تااینکه دوباره حامله شدم استرس داشتم اما حالم خوب شد خداروشکر دیگه خوبم ولی 6.7ماه ناجور داغون بودم

آرامش ندارم بعد ۱۵ سال عصبی پرخاشگرم😞

من که بعد از شاید 6 ماه ارومتر شدم، ولی الان ی مدتی هست همش خوابشو میبینم، گریه میکنم انگار که الان مرده باشه، 6 ساله که خواهرم فوت شده

من پدرمو پنج سال پیش از دست دادم قشنگ تا سه سال اول تقریبا هروززززز گریه میکردم 

یکسال اول که داغون بودم

هنوز بعد پنج سال ته دلم همیشه غمگینه

بعد پدرم ترس از دست دادن خانوادم خیلی بهم استرس میده 

تا شوهرم جایی میره نگران میشم همش تا بیاد 

مادرم تا یچیزیش میشه قلبم درمیاد

مدام یه ترس مزخرف دارم که زندگیمو زهرمار کرده

دقیقأ اون روزای اخر لب ب غذا نمیزد منم دعواش کردم ک باید بخوری تا تهش چندروز بود هیچی نخورده بود از اتاق رفتم بیرون برگشتم دیدم داره گریه میکنه گفت میدونم ازم خسته شدی ولی باور کن نمیتونم بغلش کردم گفتم مامان خسته نشدم فقط میخوام خوب شی من نمیتونم بچه هارو کنترل کنم ب جز این چیزا چیزی بلد نیستم برات درست کنم ب خدا فقط میخاستم خوب شه کاش منو ببخشه

من فقط به خاطر دختر ۳ ساله م ادامه دادم که خط قرمز پدرم بود . باید بمونم و رسالتم رو انجام بدم . چون اگه برم پدرم منو با لگد برمیگردونه که بیام و بچه مو بزرگ کنم .سخته سخت ..تمام سلولهای ادم درد میکشه . 

به چیزهای بد فکر نکن . ایشالله سایه شون بالای سرت هزار سال

روح پدر و برادرت شاد باشه عزیزم..فلوکستین خوبه راضی هستی تو بلند مدت عوارض نداره؟ چون خودم دارم میخورم 

دقیقا میفهممت . سلول به سلول میفهممت