بعد از چند وقت از مرگ عزیزتون آروم تر شدید

دقیقا یه سری چیزهایی بین سوگوارها مشترکه . منم اصلا نمیدونم کی اومد مراسم کی نیومد . یه جا خوندم مغز این فراموشی رو ایجاد میکنه که از فشار روی قلب کم کنه 🥺

عزیزم این جریان برای ۱۵ سال پیشه مردا هیچ وقت عذاب وجدان ندارن خیالت راحت نهایت ۶ ماه اول باهات همدردن بعد یادشان میره بعد از پسرم زیاد تو زندگیش کشیدم برای یک زن بالاتر از سیاهی رنگی نیست همسرم سیاهی زندگی را هم نشانم داد اما ماندم وخودمو زدم به کر بودن وکور بودنو زندگیمو کردم بعد از ۱۲ سال کمکم همسرم برگشت به زندگیشو الان ممنون ازم که ماندمو زندگی را ساختم والان تمام دارایشو از خاه وماشین ومغازه وباغش را به نامم زده ولی دیگه این چیزا خوشحالم نمیکنه 

ادما به مرور زمان عادت میکنن به درد داشتن🖤

من نزدیک به دو هفته خودم اذیت کردم ولی تهش به این باور رسیدم نمیتونم کاری بکنم

هنوزم داغشون اذیتم میکنه ولی کاری از دست من برنمیاد

اینجا حرف میزنم بیشتر سرزنشم میکنن و من بیشتر تو این باتلاق فرو میرم چون دو سال ریه هاش درگیر بود و من نفهمیدم و اینکه اون یک هفته اخر ک سرماخورده بود یا نمیدونم کرونا بود من خیلی بهش توجه میکردم ولی از ترسم و ب خاطر اون اورژانسی ک خدا ازش نگذره گفت کرونا نیست نبردمش بیمارستان خیلی پشیمونم

۱۱ ساله میگذره داغش هیچ وقت کهنه نشد فقط کمتر از قبلا گریه میکنم تا نگن دیوونه هس

عزیزم اصلا بهش فکر نکن . من نمبخوام چیزی برات بگم چون پیش نیومده و ایشالله صد سال دیگه ام پیش نمیاد . برو از تاپیک بیرون گل من . بگذار زمانی بهش فکر کنی که خدایی نکرده پیش اومده برات نه الان . الان وقتش نیست و فقط خودتو اذیت میکنی نازنین

من هنوزم یادش می افتم کلا حالم عوض میشه مثل روانی ها

من کلا اعتقادمو از دست دادم نسبت به همه چیز تا یکسالم داغون بودم 

افسردگی گرفتم و هزارتا درد دیگه متاسفانه 

خیلیا میگفتن تا چهلم سرد میشی ولی قلبم جوری آتیش گرفته که با هیچی خاموش نمیشه

اوایلش یه سنگینی برام داشت و تا چهلم توی همچین حال و هوایی بودم بعدش بیشتر درک کردم که چقدر سخته ولی همونطور که میگن خاک سرده ادم نمیدونه کی اروم میشه ولی همیشه انگار یه شمع غم توی قلبته که توی یسری موقعیتا قلبتو اتیش میزنه 

ببين من برا همين ترس از دست دادن 

رفتم ب مشاور 

هيپنوتيزمم كرد 

خيلييي بهتر شدم 

ميخاي شمام برو پيشش 

تهرانه ولي مثلا چند جلسه بري خيليي اروم ميشي

پدربزرگ من تو امضامه، جای پدرِ نداشتم بود

۶ سال طول کشید تا دیگه مرگشو باور کردم و آروم شدم

۶ ساااال تمام روزی چند ساعت با یادش گریستم😔

من اگه بابام بره دیگه دلیلی برای زندگی کردن ندارم