پدرمادر شوهر من با اینکه تک پسر هم بود و دختراشونو هم شوهر دادند هیچ کمکی نکردند ک لااقل تو این شرایط بد اقتصادی اول زندگیمون یه سقف واسه خودمون باشه با اینکه ما عروسی هم نگرفتیم بخاطر کرونا...
درحالیکه اونا زمین فروخته بودند و دستشون باز بود اما در حد رهن یه خونه پول دادند ک اونم روز ب روز ارزشش اومد پایینتر و یه ماشین دست دوم که کل پس اندازمون ب پای تعمیراتش رفت از اون طرف اونا خونه ی دومشون رو هم باهمون پول ساختند و طلا خریدن و به دختراش کمک کرد درحالیکه اونا همشون پدرشوهراشون اوایل زندگی واسشون خونه خریده بودن و دغدغه های ما رو نداشتند .... بعد جالبه همشم میگن نداریم! ...
راستش من اصلا قبل ازدواج چشمم دنبال مال کسی نبوده اما وقتی رفتار اینا رو دیدم خیلی بدم اومد احساس میکنم زیادی عروس قانع و سرب زیری براشون بودم الان مث چی پشیمونم که چرا شرط خرید خونه رو نذاشتم جزو شروط عقد که الان دهنمون صاف نشه و اینا فک کنن خیلی هنر کردن و مامانش بگه هرچی گفتین ما گفتیم چشم ! مسخره ها .... خیلی بدم اومده ازشون از آدمای جانماز آبکشی که فقط بلدن نصیحت کنن ولی خودشون خیرشون ب بچشونم نمیرسه
