سلام خانوما راهنمایی کنین لطفا من دوساله نامزدم قبلا باهم رفیق بودیم بعد نامزد کردیم قبلنا خیلی بهم اهمیت میداد میپرستید منو التماسم میکرد گریه میکرد ک هیچ وقت تنهاش نزارم قهر میکردم ول کن نبود شب و روز تماس پیام حتی میومد جلودرمون فقط التماس ک ببخشمش راضی نمیشد یه لحظه ازش دور باشم ب زور اومد خواستگاری من دوسال ازش بزرگترم قبلا یه بار هم ازدواج ناموفق داشتم ک جدا شدم خانواده نامزدم اصلا راضی نبودن ک پسرشون منو بگیره ولی این خودشو ب اب و اتیش زد تا بلاخره ب هم رسیدیم ولی از روزی ک ما نامزد کردیم عقد کردیم هر روز اخلاقاش عوض شد بی محلیاش بی توجهیاش بیشترو بیشتر شد حالام ب جایی رسیدیم ک اصلا دوست نداره باهام حرف بزنه یا چت کنه یک ماه هم قهر میکنم گریه کنم نمیاد منت کشی حتی میدونه مقصر خودشه ولی نمیاد ارومم کنه بارها بار گفتم من ب توجه ب محبتت نیاز دارم ولی اصلا اهمیتی نمیده ب نظراتم ب حالم ب ناراحتیام گریه هام هیچ هیچ توجهی نمیکنه بارها قسمش دادم بهش گفتم اگر پشیمونی بیا تموم کنیم ولی اینقدر ب من بی توجهی نکن میگه ن پشیمون نیستم میگه من اگر نخوامت درعرض دو روز تموم میکنم ولی رفتارشم درست نمیکنه ب من میگه عادت کن من اینطوری ام اخلاق من اینه زیاد حساس نباش چون خودت اذیت میشی توی زندگیش من نفره اخرم هیجا اولویت با من نیست و نبوده تو حال بدیامم بهش گفتم نیاز دارم ک باشی دری بری گفته بهم و با بی توجهی تمام گوشی رو قط کرده روم میگه تو ناراحتیات تو هیچ مواقعی رو من حساب نکن من حوصله خودمم ندارم بیکار نیستم بشینم ب حرفای تو گوش بدم درصورتی ک صبح تاشب اکثرا بیکاره و فقط تو مغازه میشینه با رفیقاش خوشه میگه میخنده ب من ک میرسه حوصله نداره حتی دلش نمیخواد بامن بره بیرون اینم خوب میدونه ک من نمیتونم ازش جدا بشم چون این ازدواج دوممه تورو خدا راه حل بدین نگین طلاق یا مشاوره چون مشاوره نمیاد طلاقم ک نمیشه 😔
راهی نیس جز طلاق😔
کامل خوندم افراط وتفریط تو رابطتون بوده
مطمعنی پای کس دیگ درمیون نیس اخه یهویی اینجوری شده طبیعی نیس به نظرم
تعادل نداره خب ..
عزیزم ممکنه ناراحت بشی ولی متاسفانه توی رابطتون تعادل نبوده و همچنین از یجایی به بعد خيلي خودتو وابسته نشون دادی و فکر کردی حالا چون یکبار جدا شدی دیگه نباید از این جدا بشی و بهش القا کردی بالاتر از توئه که شرایطت رو پذیرفته و توهم هیچ موقع ازش جدا نخواهی شد.اگه اون نمیاد مشاوره خودت برو نیاز هم نیست بهش بگی قطعا مشاور از اول تا آخر در جریان قرار بگیره بهتر میتونه کمکت گنه
اره همش من میچسبم بهش همش من دنبالشم اونم فراریه از من کاملا فراری حتی اجازه نمیده از در خونه بیرون برم ولی خودش همه جا ازاده بعد میگه من مردم فرق میکنیم اجازه هیچ کاری ب من نمیده اما خودش هر روز با رفیقاش باشگاه و استخر و ایناست یه روز ردی نمیده ک نره ولی ب من ک میرسه حوصله نداره اعصاب نداره اخرشم ک زیاد گیر میدم میگه ول کن دیگه اه قط میکنه دیگه جواب نمیده
ببین عزیزم بهترین راه اینه که اول شرایط رو بپذیری و بدون اینو که مردا ۸۰ درصد وقتی به مراد دلشون میرسن کلا عوض میشن بنظرم قوی باش و کم نیار و کمی سرسخت باش و نامزدتو کلا نادیده بگیر فکر کن فقط یه ادمی هست که باید وجودشو بپذیری و روپای خودت وایسا برای خودت برنامه بچین .کارکن.ورزش کن.انقدر خودتو شلوغ کن که وقتی برای نامزدت نداشته باشی انوقت ببین چطور همه چیز عوض میشه.جلوی مردا هیچ وقت احساس ضعف نکن.
بعدشم با گریه و رفتارهای کودکانه سعی نکن اونو بکشونه سمت خودت.خیلی احتمالات هست این وسط ولی با سیاست رفتار کن ضمن اینکه خودت میگی خانواده همسرت موافق ازدواجتون هم نبودن نذار به جایی برسه که فکر کنه خانوادش درست گفتن و انتخاب اشتباهی داشته.بعدشم خودت رو حساس نشون نده به روابطش.توی اینستا سرچ کن روانشناس رابطه پیجش رو ببین خیلی اوقات نکات همسرداریش عالیه.
اخه اجازه هیچ کاری ب من نمیده حتی اجازه بیرون رفتن از خونه ب من نمیده فقط و فقط میگه میتونی بری باشگاه اونم چون روبروی مغازه خودشه این اجازه رو میده درغیر این صورت هیجا میگم بزار برم کار کنم تو ک خرجی نمیدی زمان عروسیمونم مشخص نمیکنی حداقل بیکار نمونم دارم افسرده میشم داد میزنه میگه ن ن ن
