با من راحته،خودش ۳۷ سالشه،تازه نامزد کرده،نامزدش دوازده سال از خودش کوچیکتره
خییلی خانوادش گشتن،بمن میگه نمیدونم چرا ذوق ندارم،خنثی هستم،دختره دوسش داره،میگه قیافش قشنگ نیست،خییلی نگرانشم،دختره عاشقشه،این ولی هنوز باورش نشده و خییلی شورو حال نداره،میگه اخلاق و ایناش خوبه،تقریبا ملاکاشو داره،ولی میگه چهرش اونی که میخاستم نیست.من گفتم برومشاور،قیافه خییلی براش مهمه،منم گفتم اونجور که تو میخوای پیدا نمیشه ،هم اخلاق هم چهره،هم ایمان،هم خانواده ی خوب،
خانوادش چند ساله می گردن.
شغلش چیه
قیافه مهمه اگه باهاش کنار نمیاد تجدید نظر کنه
چرا اینا رو به تو میگه؟
بیچاره دختره از اول چشم نداشت که ببینه حالا که وابسته شده دختره ؟؟!!!
بهش بگو اگه اخلاقش خب باشه قیافش مطمان باش کم کم برات قشنگ میشه ولی اگه اخلاقش خب نباشه قیافش ب دلت بشینه مطمان باش قیافشم برات زشت میشه
بعضی وقت ها بعضی آدم ها به دل آدم نمیشینن با کلی خوبی
کاش قبل از نامزد کردن اینارو به خانوادش می گفت
اون حس دویت داشتن و عشق مشخصهتو این رابطه از طرف پسر عمو نیست و الان سر این قضیه سرد شده پس فردا سر چیزای دیگه وگرنه آدم کسی رو دوست داشته باشه اصلا قیافه اش آخرین چیزیه که بهش فکر میکنه
