عزیزم این عذاب وجدان طبیعیه.منم ک پسر بزرگم ۵سالش بود دخترم دنیا اومد همین حسو داشتم وحشتنااااک عذاب وجدان داشتم خیلی روزای بدی بود و الانم ک دختر ۱سالشه همین حس هنوز باهامه.درسته آدم ب یه اندازه دوسشون داری اما ناخودآگاه توجه و وقت تقسیم میشه روی دوتا.اما خوب ب نظرم یکم زیادی حساس هستیم چون باز یه خوبی هایی هم داره مخصوصا وقتی بزرگتر بشن.شمام سعی کن وقتایی ک کوچیکه خابه با بزرگتره بازی کنی و وقتی بزرگتره خابیده کارای خونه رو کنی.درکل مدیریت این موضوع یکم سخته اما نشدنی نیست
وقتی تازه به دنیا اومده بود همش حسودی میکرد توو شلوارش جیش میکرد الان هم بیشتر باهم دعوا میکنن پسربزرگم اسباب بازی هاشو میچینه بازی کنه باز کوچیکه میره بهم میریزه گریه پسربزرگمو درمیاره که چرا وسایلامو بهم میریزه موندم چیکارکنم این وسط 😕😕
همش به این امیدم که کوچیک دوسالش بشه درک‌وفهمش بره بالا باهم همبازی بشن
بعد بعضی وقتا میبینم پسر بزرگم میاد لپشو محکم فشار میده یا شکمش فشار میده با خودم میگم زهی خیال باطل عمرا بتونن مسالمت امیز زندگی کنن
وای بچه های منم همش دعوا دارن. پسرم پیش میره. دخترم دو سالشه.انقد درس و مشق داره. کوچیکه همش از دستش میگیره. مثل تمام دفترا و مدادای پسرم براش گرفتم اما فقط اونی رو که پسرم می‌نویسه می خواد. یا مدرسه جایزه و کاردستی میده دعواشون میشه. گاهی عصرا همسرم با خودش می‌بره پسرم کاراشو می‌کنه.
کلا دختر من خیلی زورگو هست. امروز لباسامو پوشیدم از خونه فرار کنم😂😂
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
25 ثانیه پیش
35 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
